Ik belde naar mijn werk, ging naar de dokter en kreeg daar het verdict: 2 X longontsteking en één mogelijke hersenvliesontsteking. Naar de spoed dus. Vijf uur later waren we daar eindelijk klaar. Een infuus en een ziekenhuisverblijf rijker, maar gelukkig geen hersenvliesontsteking.
 |
| "Hoe moet je daar dan in overgeven? |
 |
| wachten |
Ik dacht dat de mensen tegenwoordig nog half onder narcose uit het ziekenhuis werden gebonjourd, maar voor een kind geldt dat duidelijk niet.
 |
| een infuus |
Ik heb mijn kind dan ook een beetje de indruk gegeven dat het ok is om te liegen in het ziekenhuis.
"Schat, je hebt goed gegeten, bijna een hele boterham! ( amper een vierde boterham)"
zei ik tegen haar.
 |
| een infuus2 |
Zei zij: "Yep, een hele boterham!"
Ik denk dat ik ook iets te vaak beklemtoonde dat ze moest eten, want dat we anders niet naar huis mochten. (Waarop ze zei: "'T is toch leuk hier?")
De volgende keer dat de verpleegster kwam polsen naar haar boterhamconsumptie, stak ze fier twee vingers in de lucht.(En neen ze had niet meer dan een vierde gegeten)
Little did I know dat er nog andere criteria waren die moesten kloppen voordat ik naar huis kon. Plots moest het infuus zeker vier dagen zitten. En toen moest ze ook nog goed de overschakeling naar vloeibare antibiotica maken (concreet wil dit zeggen: ze niet uitspuwen).
 |
| een infuus 3, moeilijk gaat ook |
Mijn kind is gelukkig omkoopbaar met veel snoep en een cadeautje in het vooruitzicht. En twee uur later stonden we eindelijk weer buiten.
Om maar te zeggen dat een "gedwongen opname" niet direct het beste moederschap in mij naar boven haalt.
En hoe wilt gij, na zo een relaas, dat wij nìet lachen met uw miserie? Het is zeer ocharme jullie, maar tegelijk heb ik vroeg in de ochtend alweer mijn beste gelaatsspieren getraind!
BeantwoordenVerwijderenGe moogt lachen met mijn miserie, ik doe niks anders ;)
VerwijderenBegrijpelijk, bij mij heeft zo een ziekenhuis ook dat effect: zo rap mogelijk weg hier, alle trucs zijn dan goed ;-)
BeantwoordenVerwijderenStel u voor dat ge daar werkt :)!
Verwijderenblij dat er ziekenhuizen zijn....maar liever niet voor mij zenne...en ja...heel den tijd met hetzelfde kind...ik deed dat ook niet graag.....ontaarde moeder dat ik ben.....
BeantwoordenVerwijderenJeej voor ontaarde moeders!!
VerwijderenOcharme die Juno! Héél veel beterschap^, ik kruip ook in mijn bed! *snifsnotter*
BeantwoordenVerwijderenZe heeft ondertussen al weer twee weken snotloos overleefd! Ocharmkes gij...
VerwijderenHeel grappig, mijn zoontje lag op dezelfde afdeling rond dezelfde tijd want dat prinsesje op de hoge hakjes liep daar inderdaad flink te paraderen op de gang :-) Ik lees jouw blog al een tijdje maar wist niet dat jullie in onze buurt woonden.
BeantwoordenVerwijderenWij hebben in totaal 10 dagen op de kinderafdeling doorgebracht. Zoonlief had een ontstoken appendix, die werd verwijderd maar toen kreeg hij buikvliesontsteking en mochten we wat langer genieten van de ijskoude plateaus met boterhammen :-)
Moh, da's echt toevallig! Ik hoop dat we elkaar daar nooit meer bijna tegenkomen ;-)
VerwijderenHeerlijk hoe jij het geschreven hebt maar ook oh neen, dat wil ik niet voorhebben!
BeantwoordenVerwijderenOei, ocharme dat schaapke. En de horror van denken dat er eentje hersenvliesontsteking heeft, ik krijg het al Spaans benauwd (al weet ik eigenlijk niet wat dat juist is). Maar het relaas is wel grappig. You bad mother! ;-)
BeantwoordenVerwijderen