woensdag 28 mei 2014

Over de moestuin van mme Zsazsa, maar eigenlijk eerder over de recepten van Dorien

Ik probeer eigenlijk veel nieuw eten uit. Met een dochter die geen vlees eet en wij die gemakkelijkheidshalve (en ook wel omwille van andere redenen) gevolgd zijn, moest ik mijn manier van koken aanpassen.

Ik wou absoluut niet alles met vleesvervangers oplossen. Ik bedoel dus verdergaan dan patatten, groenten en een vegetarische burger. Dat is saai en die burgers lijken mij niet echt gezond. Er zijn natuurlijk ook gezondere vleesvervangers zoals seitan en tofu en quorn, maar dat vind ik eerlijk gezegd niet lekker. Of ik maak het gewoon niet goed, dat kan ook...

Ik ben dus op zoek moeten gaan en dat vond ik niet erg zolang de recepten bleven voldoen aan mijn eigen persoonlijke kookcriteria: de kinderen moeten er niet te veel over zagen (er is sowieso gezaag, maar liefst geen gehuil omdat alles vies is), het moet redelijk snel klaar zijn en mag niet teveel ingrediënten bevatten. Want als ik kook dan is dat na school terwijl ik ook 3 kinderen help met huiswerk en overdag kan ik niks voorbereiden want dan werk ik.

Blij dat ik was dat ik Pinterest had. Veel van wat ik kook, komt vandaar. Ik heb mijn eigen bord met koken en zelfs een apart bord waarop de geprobeerde en goedgekeurde recepten staan. Diegene die ik probeerde en die niet voldeden, gooi ik er gewoon af!

Ik zou daar soms wel over willen bloggen, maar vanwege het huiswerk, de kleuter met nood aan entertainment en de snelheid waarmee ik moet koken, neem ik nooit foto's. En ik vind dat zelf dus niet leuk: een recept zonder foto.

Gisteren maakte ik een recept uit een nieuw boek, dat ik mijn lief cadeau gaf voor zijn verjaardag. Eigenlijk is mijn lief het echte "blogwijf": hij heeft een moestuin, steekt vanalles ineen en is bezig met de inrichting van ons huis. En als hij meer tijd had, zou hij ook creatiever koken dan ik  en waarschijnlijk leren naaien om onze kleren zelf te maken.

Ik gaf hem 'de moestuin van mme Zsa zsa' dus omwille van het moestuindeel. Ik heb daar niks aan aan dat deel van het boek. Ik kan nog geen basilicumplantje van den Delhaize overeind houden voor meer dan een dag, maar hij dus wel. Hij was er blij mee en vond het ook een heel mooi boek, wat wel wat wil zeggen want hij is grafisch vormgever en niet gauw onder de indruk van de layout van de meeste boeken. Hij is echter zo druk met dingen grafisch vorm te geven dat zijn moestuin en dus ook het boek niet veel aandacht kregen tot nu toe.

Stiekem was het ook een cadeautje voor mezelf, want het laatste deel bestaat uit recepten zonder vlees. En daaruit kwam mijn recept van gisteren: 'Griekse ovenpasta met venkel, courgette en geroosterde tomaat.'











Het recept voldeed niet aan al mijn criteria, maar daar kan Dorien niks aan doen. Ik las het niet goed en dacht: "oh dat kan allemaal in de oven, makkie!', maar ik vergat de afspraak met de school om 16.30 uur in te calculeren. Als ge dan pas om 17.15 uur thuis zijt,  is een uur oven voor de tomaten en nog eens 3 kwartier voor de rest toch wel lang.
Zeker als uw kinderen honger hebben en om de beurt bij het zien van de voorbereidingen zeggen: 'eikes, wa is da?' (Ik foetelde zelfs wat en kookte de pasta snel apart in plaats van hem nog eens een extra 15 minuten in de oven mee te laten garen.)

Maar als ge dus op tijd begint of zelfs op voorhand wat doet, stelt het werk op zich niks voor, beetje snijden en wat roeren en de rest doet de oven. Het waren ook niet veel ingrediënten en de kinderen vonden het: 'niet walgelijk' en 'venkel valt best nog wel mee', waar ik op zich al heel blij mee ben.



Mijn lief en ik vonden het wel heel lekker! Geroosterde tomaten smaken en ruiken heerlijk, de Griekse pasta is eens wat anders en de geroosterde venkel is superlekker.

Er zitten drie lintjes in het boek en die steken al bij 3 nieuwe recepten. Dit wordt zeker zo'n kookboek waarvan op den duur de bladeren aaneen plakken van het vele gebruiken.

maandag 26 mei 2014

V

Het kon natuurlijk niet anders of mijn kinderen gingen iets vragen over de panelen die in elke wei en op elke straathoek staan/stonden. Vooral die van die mensen die een peace-teken maakten, wekten wat vragen op. Waarom doen die mensen dat? Willen ze vrede? Of wat is hun bedoeling?

Ik legde hun uit wat die partij met de 'peace'-tekens wil en wat ik daar persoonlijk van vond. We hadden daar een gesprek over. Over samen spelen is samen delen en over wat ik dan wel zoek in een partij en over waarom sommige mensen dan toch voor die partij kozen.

Vooral mijn zoon kon zich wel vinden in mijn redenatie en uitleg.  Hij was nogal ontdaan toen na een klassikale stemtest bleek, dat de meerderheid van zijn klas net voor die partij ging stemmen. En zoals dat soms gaat met politiek partijen en negen-jarige jongentjes werd hij nogal extreem in zijn afkeer van de partij met de peace-tekens.

Dat kwam volledig tot uiting toen we na het schoolfeest van zijn grote zus naar onze auto liepen. De school ligt tegenover een internaat waar stemhokjes zouden staan op de verkiezingsdag. De stoep werd dan ook ingepalmd door een rij panelen vol met verkiezingsposters.

Bij het instappen in de auto merk ik dat zoonlief niet meer volgt. Plots daagt hij toch op. Ik informeer eventjes waar hij plots naartoe was en hij laat mij glunderend weten dat hij :" efkes ne poster van die stom partij is gaan aftrekken" en hij eindigt met een fier "goed, hè!.

Toen hebben we dus een gesprek gehad over boetes en vrije meningsuiting.


dinsdag 20 mei 2014

En de award gaat naar....

Ik kreeg een zelfde prijs van twee verschillende dames. Waarvoor dank allebei!
Ik vind het op zich wel  leuk om dat te krijgen, maar niet zo makkelijk om daar iets mee te doen. Ik schrijf liever (beter) over dingen die ik meemaak, dingen die mij overkomen, dan in opdracht. Maar goed, daar gaan we.

11 feiten over mezelf:
Daarvoor verwijs ik door naar een eerder bericht dat ik ooit  maakte naar aanleiding van een andere prijs met een zelfde opdracht: http://ruimtevisser.blogspot.be/2011/09/wat-je-nog-niet-wist.html

Een paar dingen kloppen niet meer, maar die worden in onderstaande antwoorden door mij aangepast, sommige anderen moet je zelf maar aanpassen door wat te rekenen.

Een extra feitje (want ik moest er toen maar 10): Ik geef les aan volwassenen (en ja dat is soms even erg als kinderen, alleen kunt ge die niet in de time out of de hoek zetten.)

10 vragen van de doorgevers (ik had dus 20 vragen en ik heb daar die 10 uitgepakt, waar ik iets mee kon)

1. Wat is je vroegste herinnering?
Ik sta aan een fonteintje met mijne bompa. Ik heb een piepklein rubberen eendje vast. Ik zet het in het fonteintje kijk hoe het zwemt en plots is het eendje weg.

2. Als er geen praktische bezwaren waren, en geld was ook geen probleem, welke job zou je dan doen?
Ik zou een eethuisje beginnen. Iets kleins, gezellig, met eenvoudige, eerlijke gerechten, niet te trendy ingericht. Iets huiselijks.

3.  Waar wil je zeker niet naar toe?
Ik zal niet zeggen dat ik er zeker NIET naartoe wil, maar ik heb niet echt de behoefte om op wereldreis te gaan of een ver exotisch land te leren kennen. Ik ben nogal een stresskip wat betreft reizen en onbekende plekken.

4.  Wat doe je niet op een baaldag?
Op een echte mega baaldag doe ik niets, maar zeker niks huidhoudelijks.

5. Geef je mij het recept van een gerecht dat bij jou regelmatig op tafel komt?

Vegetarische enchiladas (het voldoet aan mijn criteria: snel, weinig ingrediënten en mijn kinderen lusten het)
  • 2 gehakte uien
  • 3 grote geraspte wortels
  • chili poeder (ge kiest zelf hoeveel en dus hoe heet)
  • 2 x 400g blikken  tomatenblokjes
  • 2 x 400g blikken bonen of linzen (best een mix van verschillende dingen)
  • tortilla's (of zoute pannenkoeken zoals ze hier genoemd worden)
  • 200g  yoghurt
  • 50g  cheddar kaas, geraspt
  1. Bak de wortelen en de ajuin in olijfolie tot ze zacht zijn. Doe er chilipoeder bij. Doe de tomatenblokjes en de bonen/linzen erbij. Laat alles 5 à 10 minuten sudderen tot het wat ingedikt is. Doe er peper en zout bij.
  2. Zet de ovengrill aan. Smeer op de bodem van een ovenschaal wat van het mengsel. Leg in het midden van een tortilla wat van het mengsel. Rol hem dicht en leg hem in de ovenschotel (best met de 'open' kant naar onder). Doe dit met de rest van de tortilla's (ik maak meestal het hele pak klaar = 8 tal). Lepel de overschot van het mengsel over de opgerolde tortilla's.
  3. Mix de yoghurt met de geraspte kaas en schep deze over de tortilla's. Zet onder de grill tot de kaas een kortje is.  Wij eten er rauwkost bij of een koolslaatje.


6. Waar loop je met een boog omheen? 
Vroeger zou ik honden hebben geantwoord, omdat ik ze niet vertrouwde en er gewoon heel erg bang voor was. Nu we zelf een hond hebben, is dat veel minder het geval.

Nu zijn het zatlappen (om dezelfde redenen).

7. Wat zou je graag beter kunnen?
Tuinieren. Mijn lief doet dat graag en goed. Ik kan/wil het niet. Als het niet om eten vraagt/roept/miauwt/blaft dan sterft het. Maar ik vind het op zich wel een heel nuttig en waardevol ding, zo'n moestuin.

8. Met welke vijf woorden zou je jezelf omschrijven?

Klunzig, concreet, mals, kordaat en graagetend (vond geen woord dat dit betekent)

9. Waarvoor mogen ze je altijd komen halen?
De polonaise.

Nee dat is een grapje.

Een dutje in een ligstoel in de zon naast een zwembad waarin kinderen spelen.

10. Wat zou je echt graag nog doen in je leven?

Rust vinden en hebben

Mijn 10 genomineerden:
Ik ga dit stukje openlaten, want ik moet tot mijn schaamte bekennen dat ik niet veel kleine blogs lees. De meeste hebben al super veel volgers of zijn al vernoemd door één van mijn voorgangers of zijn niet het soort blogs dat hier aan meedoen.

Maar mocht jij een kleine blog hebben en hier lezen, en je zou graag de opdracht uitvoeren. laat me iets weten en ik zet u erbij! De eerste tien winnen.



Mijn 10 vragen voor de volgende:

1) Waarom heb jij een blog?
2) Wat vind je echt niet kunnen?
3) Wie zijn leven zou je wel eens willen overnemen?
4) Welk smerig eten vind je het lekkerste?
5) Wat wil je zeker nog doen voor je 80ste?
6) Welk boek zou je willen schrijven?
7) Welk lied kan je helemaal meezingen?
8) Wat is je lievelingsgeur?
9) Wat mist er nog in je huis?
10) Wanneer heb je het laatst de slappe lach gehad?








vrijdag 2 mei 2014

Waar is da feestje...

Als ge kinderen hebt, zit ge vaak zenuwachtig en nieuwsgierig te wachten tot ge ze terugziet. De eerste keer naar de crèche, eerste schooldag, gaan spelen bij een vriendje, een hobby doen, buisjes laten steken, ...
Ik zou er zo graag bij zijn, altijd en bij alle vier. Maar dat kan natuurlijk niet en het zou ook niet gezond zijn voor hen of voor mij.

Dat gaat nooit over. Het wordt wel minder, hoop ik.

Ik heb ondertussen een dochter die over 3 dagen 13 wordt en één die over een half jaar 12 wordt. Ik deed al eerder verslag over hen en hun tienergedrag. Ondertussen zijn ze nog steeds redelijk aangename tieners. Er wordt al eens gesnauwd of doodgezwegen, maar over het algemeen blijft het nog redelijk netjes en doenbaar.

Er worden benen geschoren en oksels gedeod. Waar ik eerst wanhoopte omdat er niet gedoucht werd, hoor ik mezelf nu vragen: "Gaat ge nu weeral in de douche?'  Puisten, borsten, schaamhaar, zoenen met jongens en seks zijn absolute taboes. Taboes waar vooral  ouders niet over mogen praten en waar zeker geen grapjes over gemaakt mogen worden.

Kleuters die enkel de meest losse en wijde broeken konden verdragen, doen plots met het grootste gemak een skinny jeans aan. Kleuterharen die niet gekamd mochten worden, maar ook absoluut niet kort mochten en waar absoluut geen speldjes of staartjes in mochten, worden nu op allerhande manieren gevlochten, opgestoken en gevuld met allerlei ornamenten.

En er zijn nog steeds eerste keren: de eerste keer alleen met de fiets naar school, de eerste keer naar het middelbaar, de eerste keer op facebook,...

En nu dus de eerste fuif. Er werd nagedacht over kleding en over de plaats waar ge uw GSM en geld steekt als uw schoon kleedje geen zakken heeft. Er werd gepanikeerd toen bleek dat de vriendin toch geen kleedje aanhad. Zo erg zelfs dat er werd overwogen om terug naar huis te gaan. Er werd veel gegieberd en geOMGd (zijt gij ook hier). Er werd een moeder gestompd ('Niet met vreemde jongens zoenen, hè!') en er zal zeker niet gedanst worden werd er beweerd.

Ik ging alleen terug naar huis en vraag mij af wat die twee daar vier uur lang gaan doen.

fuif sfeerbeeld



















(Nog iets dat tieners doen: hun moeder een verbod  op het plaatsen van herkenbare foto's opleggen)