tag:blogger.com,1999:blog-46011164209797960122024-03-13T23:47:18.792+01:00ruimtevisserruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.comBlogger155125tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-2460268435388373392018-08-26T11:35:00.002+02:002018-08-26T11:35:49.133+02:00De tunnel en het licht en alHoe gaat het eigenlijk met je?<br />
<br />
Wel...<br />
<br />
Het gaat, sinds een paar maanden (pas), wel goed met mij.<br />
<br />
Ik heb er lang en hard aan gewerkt, dus het werd wel eens tijd, dat dat het antwoord werd.<br />
<br />
Ik ben heel lang blijven hangen in mijn kwaadheid en de oneerlijkheid van het alles.<br />
<br />
En wat ik het meeste hoopte al die tijd, gebeurde op een dag "vanzelf": ik kon het achter me laten.<br />
Plots zat ik niet meer in het verlies en de onwerkelijkheid en oneerlijkheid van mijn situatie, maar voelde mijn huidige werkelijkheid alsof ze de enige was. Of zoals mijn psychologe zei: "Ik voel precies dat uw focus niet meer op het verleden ligt, maar op vooruitgaan."<br />
<br />
Ik was niet meer : Katrien die leed onder een scheiding, maar gewoon Katrien die toevallig ook gescheiden was.<br />
<br />
Ik was niet meer Katrien die alleen maar vanalles verloren had terwijl de "tegenpartij" alsmaar bijwon, maar gewoon Katrien die vrede had met haar huidige situatie.<br />
<br />
Ik was niet meer Katrien die dacht dat alleen-zijn hartverscheurend was, maar Katrien die zich sterk voelde door het feit dat ze er alleen was gekomen, zonder dat een relatie haar het gevoel gaf dat ze toch iets waard was.<br />
<br />
Ik was niet meer Katrien die zichzelf te min vond voor andere mensen, maar Katrien die omringd was door de liefste en beste kinderen, familie en vrienden.<br />
<br />
Ik was niet meer Katrien de oer-moeder, maar Katrien die ontdekte dat ze vele meer was dan iemand die voor anderen zorgt, maar een volwaardig persoon bestaande uit goede en minder goede kwaliteiten en tegenstellingen.<br />
<br />
Ik was niet Katrien die zichzelf saai en lelijk vond, maar Katrien die zich meer zichzelf voelde dan ooit. Perfect in zijn imperfectie.<br />
<br />
En het lijstje gaat nog wel wat door, maar dat wordt dan te saai en precies ook een beetje narcistisch...<br />
<br />
En ondanks deze "lofzang" van mezelf, heb ik natuurlijk nog wat weg te gaan. Maar dat geldt eigenlijk voor elke mens, dus daar kan ik wel mee leven ondertussen. <br />
<br />
"Ge hebt voor altijd een litteken op uw hart" zei een oude vrouw ooit tegen mij.<br />
En dat klopt.<br />
Eerst was het een gapende wonde en nu is het stillekes aan het dichtgroeien, maar wildvlees dat blijft altijd wat trekken en zeker als het weer verandert...maar dat is oké.<br />
<br />
Ik kan da ikke!<br />
<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://4.bp.blogspot.com/-mTR5LNQ0hJg/W4JyjcdjrsI/AAAAAAAAVp8/2HQzdvqFx941yP5eEMpPtE9934ejMpWvACLcBGAs/s1600/6c6e8a03-be71-4012-9663-d3ff418e76d0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="768" height="400" src="https://4.bp.blogspot.com/-mTR5LNQ0hJg/W4JyjcdjrsI/AAAAAAAAVp8/2HQzdvqFx941yP5eEMpPtE9934ejMpWvACLcBGAs/s400/6c6e8a03-be71-4012-9663-d3ff418e76d0.jpg" width="300" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">En om de "zelfliefde" en het "blootgeven" helemaal af te maken: een foto! <br />En ook wel: You are never fully dressed without a smile.</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
<br />ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-8490574781328646122018-08-06T16:25:00.000+02:002018-08-06T16:25:18.034+02:00Sommige dingen veranderen nietDe bel gaat om 22.00 uur 's avonds.<br />
<div>
Ik zet mijn netflix-serie uit en wandel in mijn pyjama naar de hal.</div>
<div>
Voor mijn glazen voordeur staat een politieman in vol uniform met pitslamp.</div>
<div>
Ik doe de deur open.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Politieman: </div>
<div>
"Goeienavond mevrouw. De buren van nummer 6 hebben ons opgebeld. Ze zijn opgeschrikt door iemand die probeerde binnen te geraken via hun voordeur. Heeft u misschien iets gezien of gehoord?</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ik:</div>
<div>
"Euhm nee, ik heb niks gehoord en er staat een grote haag voor mijn raam dus ik kan de straat niet zien."</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Politieman:</div>
<div>
" Ok. Wij gaan ook nog even bij de andere buren langs om rond te horen. Blijf vooral alert vanavond en als u iets hoort of ziet, moet u ons zeker bellen.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ik ( terwijl ik een stapje opzij zet)</div>
<div>
" Ik zal dat zeker doen."</div>
<div>
<br /></div>
<div>
De politieman verstijft ,lijkt even te twijfelen en wijst dan naar iets achter me:<br />
"Mevrouw, bent u zeker dat er niemand langs geweest is?"</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ik kijk verschrikt achter me en mijn oog landt op hetgeen waarnaar de politieman wijst. Ik lach een beetje verbaasd en ook ongemakkelijk en zeg: "nee nee, dat was er al. Cadeautje van mijn zoon..."</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Politieman:</div>
<div>
" Ah ok, ik moest het toch vragen, we kunnen niet voorzichtig genoeg zijn.... Fijne avond nog mevrouw."</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ik wens de politieman nog een fijne avond. Ik ga nog na lachend terug in mijn zetel liggen. </div>
<div>
Mijn leven is op veel gebieden niet meer hetzelfde als twee jaar geleden, maar het is nog steeds lachwekkend.<br />
<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://4.bp.blogspot.com/-Nr0hu2Na8ao/W2hZMXcRRbI/AAAAAAAAVZg/8k_rm4V51JsqQA1w35du4uYlzlNzXqnrgCLcBGAs/s1600/IMG_1170.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://4.bp.blogspot.com/-Nr0hu2Na8ao/W2hZMXcRRbI/AAAAAAAAVZg/8k_rm4V51JsqQA1w35du4uYlzlNzXqnrgCLcBGAs/s320/IMG_1170.JPG" width="240" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-30565601401786163162016-11-15T17:04:00.000+01:002016-11-16T13:54:14.032+01:00Let it go<span style="font-family: inherit;">Ik ben er nog niet, maar ik maak vooruitgang. Kleine stapjes naar iets waarvan ik nog niet weet hoe het er uit zal zien.</span><br>
<br>
<span style="font-family: inherit;">Ik las een boek met de naam: It's called a breakup cause it's<span style="font-family: inherit;"> broken. <span style="font-family: inherit;">H</span>et i<span style="font-family: inherit;">s geen hoogstaand zelfhulpboek, niet wetenschappelijk onderbouwd, eerder grappig en <span style="font-family: inherit;">misschien</span> zelfs cru. <span style="font-family: inherit;">De boodschap is vrij duidelijk: je kan vechten tegen het einde van een relatie. <span style="font-family: inherit;">J</span>e kan eindeloos op zoek gaan naar het waarom. Proberen te bewijzen dat de ander er schuldig aan is. Boos zijn op <span style="font-family: inherit;">een maatschappij waarin alles wegwer<span style="font-family: inherit;">pbaar <span style="font-family: inherit;">en vervangbaar is. Zelfs relaties. Je kan al je energie aanwenden om te proberen te be<span style="font-family: inherit;">grijpen hoe iemand, die misschien wel alles voor je betekende, zo snel verder kan met zijn/haar leven. Je kan alles in het werk stellen om hem/haar een schuldgevoel te geven of om ervoor te zorgen dat ze spijt krijgen van wat ze nu moeten missen.<span style="font-family: inherit;"> </span>Op een bepaald moment moet je toch aanvaarden dat het over is. Het is misschien niet eerlijk. H<span style="font-family: inherit;">et was misschien niet wat je verwacht of verdiend had. <span style="font-family: inherit;">Het is toch zo. </span></span></span></span></span></span></span></span></span> </span><br>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div>
<span style="font-size: small;">En het is waarschijnlijk het gezondste voor jezelf en je eigen herstel als je je hierbij neerlegt. Je kan pas verder met je eigen leven als je dit kan erkennen, denk ik. Als je je niet meer richt op wat was of had kunnen zijn, maar eerder op wat jij nodig hebt en moet doen om verder te gaan.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: UICTFontTextStyleBody; text-decoration: -webkit-letterpress;">
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;">Ik denk dat ik eindelijk zo ver ben dat ik kan toegeven dat het nooit nog goed komt. En alhoewel je zou denken dat dat wel duidelijk zou moeten zijn, vermits je in aparte huizen woont, uw kinderen maar om de week ziet en naar een scheidingsbemiddelaar gaat, duurt het toch nog lang voor uw hart dat durft te erkennen.</span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;">Wil niet zeggen dat je erover heen bent. Dat je niet meer verdrietig of boos bent. Dat je kan vergeven. </span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;">Maar het is een belangrijke stap. Voor mij toch. Erkenning is altijd het begin, denk ik. Ik hoef niet meer bezig te zijn met me af te vragen wat ik anders had kunnen doen om ervoor te zorgen dat het niet mis zou zijn gegaan. Want het is al misgegaan en ik kan toch niks meer terugdraaien om deze relatie te redden.</span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;">Ik hoef mezelf niet meer te veranderen of aan mezelf te werken in functie van een relatie of in functie van een ander persoon. Aan deze relatie of deze persoon heb ik, in eender welke vorm, niks meer te bieden. Verandering en zelfonderzoek is alleen nog nodig voor mezelf. Wat heb ik nodig? Wat heb ik gemist? Wat zijn patronen waar ik in terecht kom en die het mezelf moeilijk maken?</span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;">En wat ik eerst en vooral nodig heb, is rouwen. </span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;">Als je 23 jaar samen bent met iemand, dan heeft die persoon je mee gevormd. Ik ben wie ik ben , ook voor een stuk door hem.</span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;">Ik weet ook dat ik sommige van de delen die wel ok waren aan hem of ons, misschien nooit meer zal vinden bij iemand of in een andere relatie. En dus misschien wel altijd zal missen. Afscheid nemen van wat was en zou kunnen zijn.</span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: "helvetica neue light" , , "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><br></span></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: "helvetica neue light" , , "helvetica" , "arial" , sans-serif;">En dus rouw ik om de jongen die ik ooit kende. En huil ik om de droom die ik nog samen zag voor de toekomst en die nooit meer werkelijkheid zal worden. </span></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: "helvetica neue light" , , "helvetica" , "arial" , sans-serif;"><br></span></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="font-family: "helvetica neue light" , , "helvetica" , "arial" , sans-serif;">En neem ik (hopelijk) uiteindelijk afscheid. Leg ik het ten ruste. Het was wat het was. En nu is het niet meer.</span></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;">En wat ik ook nodig heb is aanvaarding en zelfcompassie.</span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;">Als je 23 jaar met iemand samen bent geweest, je jeugd met hem gedeeld en beleefd hebt, samen kinderen gemaakt hebt en opgevoed, een huis gebouwd hebt, dan heeft die persoon je mee helpen vormen tot wie je nu bent.</span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;">Dus het is ok, dat hij soms nog steeds de eerste is waarmee je iets nieuws wilt delen. Het is ok dat zijn mening/stem nog in je hoofd zit bij bepaalde beslissingen. Het is ok dat je bepaalde aspecten en delen van hem en je relatie nog mist. Maar voor mij is het ook nodig en ok dat ik daar niet meer aan toegeef. Ik kan, behalve de opvoeding en het welzijn van onze kinderen, deze dingen niet meer delen met hem.</span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;">Het is ok dat hij mij nog raakt. Het is ok dat ik nog niet over hem ben. Ik kan ertegen vechten, maar dat is vechten tegen een deel van mezelf. En dat is niet ok. Hij is een deel van mijn verleden, een deel van mijn kinderen en zelfs een deel van wie ik ben.</span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;">Het is ok dat ik single ben. Het is niet gemakkelijk om met onzekerheid te leven. Zal ik ooit iemand vinden waarmee ik match? Zal ik dat ooit nog durven?Maar ik besef nu dat als je in een relatie zit, je vaak denkt dat je een zekere toekomst hebt, maar dit helemaal niet zo is. Je partner kan het opgeven, kiezen voor een ander, ziek worden, sterven zelfs. Dus zekerheid is maar een illusie. </span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;">En misschien is het dus wel goed om het even alleen te doen. Te beseffen en ontdekken dat ik dat kan. Mezelf te leren kennen, zonder dat ik rekening hoef te houden met een ander of water bij de wijn moet doen. Want zelfs als je het opnieuw durft, is er geen zekerheid dat dit ook zal blijven duren. Maar dan weet ik wel dat ik het aankan als het misgaat. Dat ik er wel weer uitkom. Dat ik genoeg heb aan mezelf. Dat een relatie een meerwaarde is, maar niet het doel op zich.</span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;">En als laatste heb ik het nodig om te vergeven. Mezelf. Hem. Het leven. Maar hoe dat moet... </span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;">Ik ben er dus nog niet. En dat is niet erg. <span style="font-family: inherit;">I</span>k kom er al iets dichter bij. Wat dat iets dan ook moge zijn.</span></div>
<div>
<br></div>
ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-87619428205755119512016-09-17T16:30:00.001+02:002016-09-17T16:30:18.938+02:00DunDoor het hele scheidgedoe, ben ik meer dan 40 kilo afgevallen. Ik weet nog dat ik vroeger toen ik dik was soms dacht:" ik wou dat er eens iets gebeurde waardoor ik zonder al te veel moeite dun werd." Be carefull what you wish for, zou ik zeggen. Dit was natuurlijk niet wat ik toen in gedachten had. En het is uiteindelijk ook niet de oplossing voor mijn problemen.<div><br></div><div>Veel mensen die me nu tegenkomen, vragen wat mijn geheim is. " Amai, gij ziet er zo goed uit! Hoe hebt ge dat gedaan?" In het begin zei ik enigzins ongemakkelijk dat ik op mijn eten lette en minder at. Dat voelde als een leugen. Dus nu zeg ik gewoon:" scheiden". Mensen schrikken daarvan, maar ik ben opgehouden met er doekjes om te winden. Of mensen de illusie te geven dat ik er hard voor gewerkt heb. Het is mij overkomen. Ik had/ heb het niet in de hand. Ik weet niet of het zo zal blijven en eigenlijk word ik triest van al die lovende uitingen over mijn uiterlijk.</div><div><br></div><div>Want een mooi, of toch dunner, uiterlijk is niet wat mij gelukkig/beter maakt. Uiterlijk is iets wat je meekrijgt. Je kan er aan schaven. Het opleuken. Strakker maken. Het blijft voor mij toch maar de buitenkant. Versta me niet verkeerd. Het is leuk om eindelijk in winkels alles te kunnen dragen. Het is vleiende dat mannen die mij vroeger geen blik waardig gunde, mij nu bekijken. Het doet op zich wel goed als mensen mij complimenteren met hoe ik er uitzie of wat ik draag. Kleren dragen is minder een issue. Alles zit goed en past. </div><div><br></div><div>Maar in mijn hoofd ben ik even onzeker als toen ik dik was. En ik besef nu dat mijn uiterlijk daar maar een klein stukje van is/was. Ik geloof dat uiterlijk er minder toe doet als je jezelf de moeite waard vindt. Als je gelooft dat je jezelf mag zijn. Als je er kan staan en weet dat ondanks je flubberbillen/scheve tanden/ sproeten/... je toch de moeite waard bent.</div><div><br></div><div>En dat is waar ik nu meer op hoop dan een maatje 36, strakke billen, borsten die niet hangen of een six pack. Ik wil mezelf de moeite waard vinden. Geloven dat ik een fijn/tof/interessant mens ben. Niet omdat iemand anders dat vindt, maar omdat ikzelf het weet.</div><div><br></div><div><br></div><div><div><br></div><div><br><div><br></div></div></div>ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-81354879739246445072016-08-02T23:17:00.002+02:002016-08-21T18:25:58.459+02:00Remember the elevator of recovery is out of order. You'll have to use
the stairs... one step at a time.<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Bijna een jaar geleden dat ik mijn vorige blog schreef.</span><br>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br></span>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">O</span>ndertussen ben ik een vrouw die het over haar "ex" heeft. Die tegen mensen zegt: "even kijken of ik dan de kinderen heb." Die hoort bij het clubje van "g<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">escheiden vrouwen" en "alleenstaande moeder<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">s".</span></span></span><br>
<br>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Ik word op het einde van deze maand 39 jaar en moet mezelf en mijn leven weer opbouwen. </span></span></span><br>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"> </span></span></span></span><br>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Ik heb vaak het gevoel dat ik in een <span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">surreële</span> wereld leef. Dat mijn wereld veranderd is, maar ik niet weet hoe ik er in moet leven. Alles is anders, behalve ik. </span></span></span></span><div><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Maar het is toch allemaal heel echt, heel </span><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;">reëel</span><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;">, heel hard, heel moeilijk en vooral heel pijnlijk. </span></div><div><div>
<br>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Mijn leven bestaat nu uit nadenken over zoveel dingen waarvan ik nooit gedacht had dat ze denkmateriaal zouden worden: </span></span></span></span></span></span></span></span></span><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;">een kinderregeling, omwisselmomenten, inboedelverdeling, eigen investeringen in mijn bijna ex-huis,..</span></div><div><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><br></span></div><div><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Verder is het vooral een zoektocht dat leven van mij.</span></div><div><font face="arial, helvetica, sans-serif">Naar praktische dingen: </font></div><div><font face="arial, helvetica, sans-serif">- een nieuwe auto met genoeg ruimte voor 4 kinderen, een hond en al het materiaal van voorgaande </font></div><div><font face="arial, helvetica, sans-serif">- een huurhuis met ruimte voor 4 kinderen en een hond dat toch min of meer betaalbaar is</font></div><div><font face="arial, helvetica, sans-serif">- meubels, huishoudmateriaal, een laptop,...</font></div><div><font face="arial, helvetica, sans-serif"><br></font></div><div><font face="arial, helvetica, sans-serif">Het is ook een zoektocht naar een antwoord op meer emotionele en zelfs existiële dingen :</font></div><div><font face="arial, helvetica, sans-serif">- wie ben ik in deze nieuwe context</font></div><div><font face="arial, helvetica, sans-serif">- hoe ga ik om met alleen zijn om de week</font></div><div><font face="arial, helvetica, sans-serif">- hoe neem je afscheid van een leven dat je 23 jaar lang opgebouwd hebt</font></div><div><font face="arial, helvetica, sans-serif">- hoe ga je om met het missen van uw kinderen, zeker als die het middelpunt van uw bestaan waren tot nu toe</font></div><div><font face="arial, helvetica, sans-serif">- wat brengt mij (nog) plezier</font></div><div><font face="arial, helvetica, sans-serif">- hoe ga je om met je ex en zijn nieuwe leven</font></div><div><font face="arial, helvetica, sans-serif">Maar vooral: Waar haal ik de kracht vandaan om met dit alles om te gaan?</font></div><div><font face="arial, helvetica, sans-serif"><br></font></div><div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Want mijn leven is onzeker. Ik pieker over praktische zaken, financiën, maar vooral over de kinderen en de weerslag van dit alles op hen. Ik pieker over <span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">wat was en wat er zal komen. Ik pieker erover hoe ik alles kan plaatsen en niet geconsumeerd wordt door verdriet en woede.</span></span></span></span></span></span></span></span></span><br>
<br>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Ik mis mijn oude leven<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"> en</span> mijn volledige gezin. Ik mis diegene die ik ooit was toen ik dacht dat alles ok was en zou blijven. Ik mis mijn vlam. De vlam die in mij brandde, die maakte dat ik positief was en lachte<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">. De vlam die ervoor zorgde dat ik me gelukkig kon voelen zelfs als het leven zwaar en lastig was.</span></span></span></span></span></span></span></span><br>
<br>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Mij<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">n vlam is uit. Misschien door al de tranen. Ik heb nog nooit zoveel gehuild als het laatste jaar. Eerst nog in een relatie, nu alleen. Soms <span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">stilletjes</span> en soms zo hard dat ik niet meer kan blijven rechtstaan. Huilen uit verdriet, onmacht, boosheid en angst. </span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br>
<br>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Ik word dan wel omringd door fantastische mensen: familie, vrien<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">den, collega's, buren,... Ze luisteren, troosten, adviseren, steunen, knuffelen en maken dat ik alles kan ventileren en soms ook vergeten. Ze maken het iets draaglijker, maar veel van de dingen die er gebeuren moet ik toch zelf ondergaan en plaatsen.</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br><br></div><div>"Geef het tijd", zeggen de mensen.</div><div>"Ga op zoek naar wat jij leuk vindt in het leven", zeggen de mensen.</div><div>Ik ga mijn best doen.</div><div>
<br><br>
<br>
<br><br>
<br><br>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"> </span> </span></span></span></span></div></div>ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-2316530268282609742015-09-26T00:02:00.003+02:002015-09-26T00:02:48.953+02:00Soms zie zelfs ik de humor er niet meer van in.<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Waarom komt hier eigenlijk niks meer bij?</span><br />
<div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Geen grappige uitspraken, geen doldwaze verhalen over gekke kinderen, parende cavia's, kaketende honden, een slechtbollend huishouden of over mij?</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Wel het is op. Ik ben op. Plots ging het niet meer zoals het altijd ging.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Plots was het allemaal niet meer genoeg.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ik was altijd heel fier op wat ik allemaal alleen gedaan kreeg. Ik was niet zielig als ik quasi lachend zei dat ik een "alleenstaande moeder met man "was. Ik kon het wel alleen aan. Ik lachte zelfs een beetje met vrouwen die hun man overal mee naartoe namen of nodig hadden. </span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Plots ben <span style="font-family: 'Helvetica Neue Light', HelveticaNeue-Light, helvetica, arial, sans-serif;">ik wel zielig en alleen. Plots is mij alleen maar richten op het huishouden en de opvoeding niet meer genoeg. </span><br /><span style="font-family: 'Helvetica Neue Light', HelveticaNeue-Light, helvetica, arial, sans-serif;">Plots heb ik nood aan van alles dat er niet is. </span></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-family: 'Helvetica Neue Light', HelveticaNeue-Light, helvetica, arial, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-family: 'Helvetica Neue Light', HelveticaNeue-Light, helvetica, arial, sans-serif;">Nood aan plezier voor mezelf alleen. Ik ben meer dan moeder alleen. Ik heb nood aan meer dan alleen mijn kinderen. Ik wil een hobby en een sociaal leven. </span></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-family: 'Helvetica Neue Light', HelveticaNeue-Light, helvetica, arial, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-family: 'Helvetica Neue Light', HelveticaNeue-Light, helvetica, arial, sans-serif;">Nood aan een partner die naast mij staat en waarmee ik een team vorm. Ik kan het allemaal alleen maar heb er geen zin meer in om het zo te doen.</span></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Nood aan goed zitten in mijn vel, aan mezelf aanvaarden zoals ik ben. Dik zijn kan ook mooi zijn, maar dat moet ik zelf vooral geloven. </span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Nood aan uit mijn schulp komen. Ik geloof zoveel dingen over mezelf, maar kloppen die wel? Is het waar dat ik slecht ben in vrienden maken? Is het waar dat frivole dingen zoals nagellak, schmink en hoge hakken niks voor mij zijn? </span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Nood aan grenzen verleggen. Ik wil ook wel eens naar een ver land. Ik wil ook wel eens tot laat uitgaan en een beetje dronken worden. Ik wil ook wel eens iets doen waar ik een beetje bang voor ben.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Nood aan een betere, evenwichtigere en fijnere relatie. Want bijna 25 jaar samen zijn is geen garantie voor geluk. Het betekent niet dat je elkaar (nog) kent. Het betekent zelfs niet dat je weet of je wel nog bij elkaar past. Het betekent niet dat je nog weet wat de ander nodig heeft of wat je zelf van de ander nodig hebt.</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-family: 'Helvetica Neue Light', HelveticaNeue-Light, helvetica, arial, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">En dus wordt er hier veel gepraat, verweten en gehuild. De psycholoog wordt ingeschakeld. Er worden grenzen verlegd en dingen geprobeerd. Er worden dingen verwacht van elkaar en soms wordt er niet voldaan aan verwachtingen. Er wordt dan weer wat gehuild en gezucht. Er wordt veel getwijfeld, maar ook veel gehoopt dat het zal lukken</span></div>
<div>
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: Helvetica Neue Light, HelveticaNeue-Light, helvetica, arial, sans-serif;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ik hoop heel hard dat ik hier binnenkort terug ben met fantastische doldwaze verhalen vol plezier en gekheid en liefde<span style="font-family: Helvetica Neue Light, HelveticaNeue-Light, helvetica, arial, sans-serif;">!</span></span></span></div>
ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-16139615702645404432015-05-12T22:11:00.001+02:002015-05-12T22:11:07.931+02:00VuilnishysterieIk zag dat er in onze straat iemand zijn papier had buitengezet. <div>Na thuiskomst mobiliseerde ik een koppel kinders om kartonnen dozen gevuld met papier buiten te zetten.</div><div>Ik was content met de komende papierslag want wij verzamelen en sorteren veel papier en ander afval.</div><div>Ik was ook content dat we het bezoek aan het containerpark nog wat konden uitstellen. </div><div>Niet dat we niet heel erg dringend moeten gaan gezien we al vijf ikea bakken vol glazen bokalen hebben en onze oprit versierd wordt met een zestal propvolle zwarte zakken gevuld met plastiek, maar ik geraak terug tot bij de diepvries in de berging zonder een papierlawine en de oprit is redelijk groot en het glas kan nog op de grond.</div><div><br></div><div>Het voelde goed om dat papier daar buiten aan de brievenbus te zetten. Het voelde ook goed dat ik dat een keertje de avond op voorhand had gefixt en niet 's morgens vroeg na een paniekerig telefoontje van mijn wederhelft die de papiercamion kruist aan het begin van de straat.</div><div>Het voelde ook goed dat ik bij de eerste papier-buitenzetters van de straat was, dat maakt de vuilnisbelt op mijn oprit minder erg in mijn hoofd. (Ha, ik ben toch iets minder vuil en chaotisch dan jullie dachten, buurmensen!)</div><div><br></div><div>Ik kreeg wat argwaan toen om 16 uur al het papier in de hele straat nog voor de huizen stond. Misschien zijn ze later dan anders, dacht ik nog. Toen ik om 19 uur terugkwam van de bib stond het er nog en nu ik om 22 uur deze tekst schrijf, en nog efkes gecheckt heb, staat het er nog steeds.</div><div><br></div><div>En ik vraag mij af: zou iedereen in onze straat, net als mij, zijn afvalkalender kwijt zijn en gewoon bij de buren kijken om te weten wat hij wanneer moet buiten zetten? En stond daar echt wel papier buiten bij die buurman die mij in gang zette? Heb ik heel de straat voor aap gezet door mijn overijverig gedrag? Of is de papiercamion in pan gevallen? </div><div><br></div><div><br></div>ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-90480808365606233742015-02-19T22:17:00.004+01:002015-02-19T22:41:12.445+01:00verfWij wonen ondertussen al bijna 4 jaar in ons nieuw huis.<br>
Nog steeds zak ik op een regenachtige dag tot aan mijn enkels in de modder als ik uit mijn auto klauter.<br>
Nog steeds worden alle jassen neergekwakt op een scheefgezakt kledingrek en ligt alles op de grond als iemand zijn jas ertussenuit sleurt.<br>
Nog steeds steken alle schoenen in smoezelige bakken van de Ikea. Bakken die niet, zoals de bedoeling is, vastgemaakt zijn in de muur. Dus nog steeds moet ik af en toe op reddingsmissie om een kleuter te redden vanonder een omgevallen schoenenbak en een stuk of dertien paar schoenen.<br>
Nog steeds kijk ik naar ongeverfde muren, die steeds vettiger en vettiger worden.<br>
Nog steeds luister ik naar geweeklaag van mijn kinders omdat ze in hun deurloze kamers alles horen.<br>
Nog steeds zit ik in schurftige zetels.<br>
<br>
Dus dacht ik deze vakantie: Ik ga iets in huis doen.<br>
Ik ga de muur achter die schoenenbakken verven, dat is al één stap dichter bij een toekomstig mooi schoenopberg- en jasophangsysteem. Ik zocht verfhulp bij mijn oudste kind. Die vond verven een goed idee, maar dan wel op een muur in haar kamer. Ik gaf toe en vertrok met haar en de kleuter naar de verfwinkel.<br>
<a href="https://lh4.googleusercontent.com/-745fnKtymVc/VOZRyJaJBXI/AAAAAAAABCE/gP8BLsO3QDY/s640/blogger-image--452560292.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://lh4.googleusercontent.com/-745fnKtymVc/VOZRyJaJBXI/AAAAAAAABCE/gP8BLsO3QDY/s400/blogger-image--452560292.jpg" width="400"></a><br>
'Goeiendag, kan ik u helpen?'<br>
' Goeiendag, mijn dochter wil graag een muur blauw in haar kamer.'<br>
' Ziet u tussen deze voorbeeldjes de tint die u zoekt?'<br>
'Euhm neen, ze zoekt eigenlijk eerder euhm Spiderman-blauw.'<br>
'Ah, die vraag hebben we eigenlijk nog niet gehad.'<br>
(Hij had geluk want zij wou ook nog Spiderman-rood op een andere muur, gelukkig geef ik niet altijd toe)<br>
<br>
Thuisgekomen met al ons materiaal, ging ik vol goede moed aan de slag:ladder uithalen, muur opschuren en nawassen (doe ik alleen omdat het moet van mijn lief), alles afplakken, plastiek op de grond,... En toen viel het allemaal wat stil want er zaten twee gaten in de muur. Ge weet niet hoe graag ik daar gewoon overgeverfd had, maar dat zou waarschijnlijk niet in goede aarde gevallen zijn bij mijn lief. Opvullen dus. Drie keer opvullen eigenlijk en na elke keer 4 uur drogen om precies te zijn.<br>
<br>
Ondertussen klom de helft van mijn kinderen ongeveer 40 keer op en af de ladder, vond de hond een nieuwe lievelingsplek op het plastiek en besloot mijn lief dat de opgevulde gaten machinaal geschuurd moesten worden. Hij besloot ook dat ik dat niet mocht doen en dus moest ik wachten tot hij thuis was van zijn werk.<br>
<br>
<a href="https://lh3.googleusercontent.com/-GUVifO8GicA/VOZR8mcqqdI/AAAAAAAABCM/_8uh0SOakI4/s640/blogger-image-843930999.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://lh3.googleusercontent.com/-GUVifO8GicA/VOZR8mcqqdI/AAAAAAAABCM/_8uh0SOakI4/s400/blogger-image-843930999.jpg" width="300"></a>En eindelijk, na het opnieuw afwassen van de muur en het verversen van de grondplastiek (2 dagen lang hondennagels en schuivende ladder = gaten) en het helpen van de oudste dochter met alle voorbereidingswerken op haar kamer, konden ik en dochter twee dan beginnen met verven.<br>
<br>
<a href="https://lh4.googleusercontent.com/-3XyYSHJzFHo/VOZR9mlHF7I/AAAAAAAABCU/j-uxVbPVb_Q/s640/blogger-image--1135182230.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://lh4.googleusercontent.com/-3XyYSHJzFHo/VOZR9mlHF7I/AAAAAAAABCU/j-uxVbPVb_Q/s400/blogger-image--1135182230.jpg" width="300"></a>Eerst had ik nog het romantische idee om de kleuter mee te laten verven, maar een vlek op de vloer later, zat ze al mokkend voor een disney-filmke. De zoon deed ook nog even alsof hij heel graag wilde meedoen, maar een vlek op de poef en een witgeverfd been later, lag hij alweer voor een computerscherm.<br>
<br>
Maar goed, de muur in onze hal is wit en de muur in de slaapkamer is spidermanblauw (samen met een stuk van de aangrezende muur: 'oeps geraakt met mijne roller '). Alle plastiek en tape is opgeruimd, de rollers en borstels zijn uitgewassen en opgeruimd en mijn lief vind dat de witte muur nog wel een laagje zou kunnen gebruiken.<br>
<br>
Ik denk het niet.<br><br>ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-11841946918968270902015-02-03T21:13:00.001+01:002015-02-03T21:20:08.536+01:00Goed dat ik eerst keek voor ik ging zitten<div class="separator" style="clear: both;"><br></div>Hij mocht voor straf niet op scherm.<div>'Neen, ook niet stiekem over uw zuster hare schouder meekijken naar K3'</div><div>Want ja, zelfs 'stomme kleuterbrol' is dan goed. Het beweegt, het flikkert en hoppa alle aandacht wordt er naartoe gezogen.</div><div><br></div><div>Hij was boos, vond mij stom, antwoordde niet op verzoenende vragen, smeet met bestek, pestte een koppel zusters, ....</div><div><br></div><div>Maar kijk... uit verveling, boosheid en de nood aan wraak kan ook creativiteit voortkomen!</div><div><br></div><div><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://lh6.googleusercontent.com/-Kq7xIqDoaI4/VNEtdrzmYSI/AAAAAAAABBk/9Yu53r_mYsI/s640/blogger-image-390287394.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://lh6.googleusercontent.com/-Kq7xIqDoaI4/VNEtdrzmYSI/AAAAAAAABBk/9Yu53r_mYsI/s640/blogger-image-390287394.jpg"></a></div><br></div><div><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://lh5.googleusercontent.com/-fz0kBRsDOAs/VNEtU8e4XxI/AAAAAAAABBc/WWIIDM0t7Lo/s640/blogger-image-1341214779.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://lh5.googleusercontent.com/-fz0kBRsDOAs/VNEtU8e4XxI/AAAAAAAABBc/WWIIDM0t7Lo/s640/blogger-image-1341214779.jpg"></a></div><br></div><div><br></div>ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-62655910399054297772014-12-21T21:20:00.004+01:002014-12-21T21:20:29.272+01:00Mijn tien favoriete foto's van 2014Joepie de poepie! Iemand gooide mij het stokje waarop ik al hoopte. Natuurlijk moogt ge ook meedoen als ge niet expliciet gevraagd wordt, maar dat is als alleen naar het schoolbal gaan, toch iets minder leuk . Dus dank u <a href="http://gedachtesprongetjes.blogspot.be/2014/12/mijn-tien-favoriete-fotos-van-2014.html">Kelly </a>dat ik geen muurbloempje meer ben!<br />
<br />
Ik trek veel foto's, niet altijd van even mooie dingen (en op een goed manier), maar wel vaak van momenten die ik typisch/grappig vind. Ideaal dus voor deze opdracht. Mijn 2014 in 10 foto's, hier komt ie:<br />
<br />
Wij hebben een strak huis, met een design voordeur volledig uit glas, 2 keer zo breed als een gewone voordeur, ze pivoteert zelfs, maar als ge erdoor kijkt ziet ge dit: <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-d7Xx2VMARKA/VJceOwDQZWI/AAAAAAAAA_g/rnC-NsKz1rc/s1600/IMG_0819.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-d7Xx2VMARKA/VJceOwDQZWI/AAAAAAAAA_g/rnC-NsKz1rc/s1600/IMG_0819.JPG" height="400" width="300" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
Deze zomer deden wij een uitstapje naar Gent. Ge weet wel: iets leuks doen met uw kinderen in een toffe stad. Alleen vonden de kinderen het iets minder leuk en tof. Voor wie er nog aan twijfelde we zijn niet altijd zo'n goede ouders, wij wilden namelijk niet in de Hema gaan eten. <br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-TXZBXHn-Iso/VJcePNvlDcI/AAAAAAAAA_k/DEhfpNaX44M/s1600/IMG_1118.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-TXZBXHn-Iso/VJcePNvlDcI/AAAAAAAAA_k/DEhfpNaX44M/s1600/IMG_1118.JPG" height="300" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Wij hebben hier in huis geen muismat, maar een vierkant van karton waar op gemuisd kan worden. Soms staan daar supermooie dingen op. Om de zoveel tijd wordt het vierkant vervangen door een blanco exemplaar en dan kan het 'gekrabbel' weer beginnen.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-coVzHQwMXOA/VJceQ3PvxMI/AAAAAAAAA_w/AkOlsi2opp8/s1600/IMG_1366.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-coVzHQwMXOA/VJceQ3PvxMI/AAAAAAAAA_w/AkOlsi2opp8/s1600/IMG_1366.JPG" height="300" width="400" /></a></div>
<br />
Wij zijn geen voetbalfanaten, integendeel zelfs, maar dit jaar stond de vader des huizes tijdens het WK op een groot plein bij een groot scherm. Hij stond daar in een schoon kraampje met lekkere hapjes. Veel bezoekjes dus aan dat plein. De krukken kwamen er na een basketongeval op school en één (van de vele) bezoek van 3 uur aan de spoed.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-GzinxeFEDYU/VJceSKTUiQI/AAAAAAAABAE/32P1EJJ9_Uo/s1600/IMG_1778.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-GzinxeFEDYU/VJceSKTUiQI/AAAAAAAABAE/32P1EJJ9_Uo/s1600/IMG_1778.JPG" height="300" width="400" /></a></div>
<br />
Een beeld wat ik steeds vaker kon vastleggen in 2014. Pubers die niet op de foto willen. Sommige verstoppen hun gezicht, anderen laten hun ongenoegen blijken met een vinger. En een primeur op deze blog: (een stuk van) mijn gezicht!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/--N-HddkUbLc/VJceRG1B0_I/AAAAAAAAA_0/jQkSOlfXMoI/s1600/IMG_2095.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/--N-HddkUbLc/VJceRG1B0_I/AAAAAAAAA_0/jQkSOlfXMoI/s1600/IMG_2095.JPG" height="300" width="400" /></a></div>
<br />
Mijne zoon heeft soms rare (gevaarlijke) ideeën. Hij is wel inventief, dat moet gezegd. Wat hij hier precies ineen stak, is me niet duidelijk. Wat het zeker deed, was veel pijn, want die zwarte buis is een stofzuigerbuis en dat metaal tegen zijn hoofd is een trechter. Die trechter zorgt voor een groter zuigvlak..... Of in zijn woorden: 'ge weet toch pas zeker wat er gebeurd, als ge het eens probeert.'<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-1SFrtOWSCFQ/VJceS51ljOI/AAAAAAAABAM/xiRV1ygHIHs/s1600/IMG_2214.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-1SFrtOWSCFQ/VJceS51ljOI/AAAAAAAABAM/xiRV1ygHIHs/s1600/IMG_2214.JPG" height="300" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
De grijze is mijn dochter. De groene ben ik. Mijn dochter is grappig ook als ze sms't.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-UVjYb6dxHR0/VJceSJsvp0I/AAAAAAAABAA/1c6Z2OGOD2k/s1600/IMG_2492.PNG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-UVjYb6dxHR0/VJceSJsvp0I/AAAAAAAABAA/1c6Z2OGOD2k/s1600/IMG_2492.PNG" height="320" width="213" /></a></div>
<br />
<br />
Onze reis, dit jaar, ging naar Normandië. Het lief en ik gingen daar 14 jaar geleden naartoe, maakten daar een eerste kind en wilde dat nog wel eens overdoen (de reis niet het kind). Deze foto is genomen op het Amerikaans kerkhof. Ik vind deze foto heel grappig, die benen, die twee kappen. Het lijkt een beetje een geposeerde foto, maar dat is het niet!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-CxdKCW3tF58/VJceVICrzwI/AAAAAAAABAY/4XAcqZ27x_A/s1600/IMG_2585.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-CxdKCW3tF58/VJceVICrzwI/AAAAAAAABAY/4XAcqZ27x_A/s1600/IMG_2585.JPG" height="320" width="240" /></a></div>
<br />
Ik had beloofd dat ik er niet meer over zou zagen, maar wij hebben dus een hond. Een jaar ondertussen. Ze luistert (iets) beter, verliest ontzettend veel haar (wit op een donkergrijze betonnen vloer, zei ik al dat de binnenkant van ons huis niet strak is). Ze werd bevriend met één van onze cavia's. De vriendschap was iets te innig en leidde tot een onfortuinlijk accident. Op deze foto wordt Mister Bond ter ruste gelegd en komt de dader nog even afscheid nemen. Nog 1 cavia, 2 kippen en een kat te gaan.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-jKmD9nVR5hQ/VJceXiTm8jI/AAAAAAAABAo/blBsa7YsGI4/s1600/IMG_3223.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-jKmD9nVR5hQ/VJceXiTm8jI/AAAAAAAABAo/blBsa7YsGI4/s1600/IMG_3223.JPG" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
Eerst zijn het de superschattige kleuter - kopvoeters die u doen smelten, dan het krakkemikkig geschreven Nederlands van een zesjarige, ik zit nu aan de foutgeschreven Engels-fase.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-0TZplhbSm28/VJceWEcblEI/AAAAAAAABAg/ZuN9IRQ74eo/s1600/IMG_3428.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-0TZplhbSm28/VJceWEcblEI/AAAAAAAABAg/ZuN9IRQ74eo/s1600/IMG_3428.JPG" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
Zingen voor Sinterklaas aan het keukeneiland dat vol met afwas en rommel staat. Alle vier op de foto dat is supermoeilijk om fatsoenlijk en serieus geklaard te krijgen. Maar wij houden (duidelijk) niet van opgeruimd en ordelijk, dus een perfecte foto!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-Ic7lbuvS1Ng/VJceYQMzP9I/AAAAAAAABAw/kbspdY1aiBA/s1600/IMG_3462.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-Ic7lbuvS1Ng/VJceYQMzP9I/AAAAAAAABAw/kbspdY1aiBA/s1600/IMG_3462.JPG" height="240" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Zo dat waren ze. Ik geef het stokje door aan <a href="http://juffrouwsanseveria.blogspot.be/">Leen</a>, <a href="http://eenhuisindestraat.blogspot.be/">Sarah</a> en <a href="http://moekeveerlemaaktvanalles.blogspot.be/">veetje</a>.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-222015824988029072014-12-09T18:48:00.001+01:002014-12-09T18:48:38.445+01:00HaIk ben eigenlijk geen mega-kluns.<div>Ik ben trendsetter.</div><div><br></div><div><div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://lh4.googleusercontent.com/-_1sPtSSKwwg/VIc185ml8GI/AAAAAAAAA_I/HT8i5AbcrYI/s640/blogger-image--1898494234.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://lh4.googleusercontent.com/-_1sPtSSKwwg/VIc185ml8GI/AAAAAAAAA_I/HT8i5AbcrYI/s640/blogger-image--1898494234.jpg"></a></div><br></div>ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-44674991491690179332014-12-07T20:24:00.001+01:002014-12-07T20:24:31.152+01:00give away: een tipZomaar voor niks en volledig vrijblijvend!<br />
Een tip voor in uw huishouden.<br />
<br />
Als ge uw frietvet weggiet omdat het vervangen moet worden<br />
en de oorspronkelijke fles is niet te vinden<br />
dan is het niet erg om een fles te nemen waar vroeger iets anders inzat.<br />
<br />
Maar als ge die fles, waar vroeger eigenlijk iets anders in zat,<br />
niet direkt bij de rest van het vuil zet,<br />
dan kan het wel eens gebeuren dat die fles terug op de plaats komt te staan waar die vroeger stond.<br />
<br />
Als die fles, waar vroeger iets anders dan gebruikt fritvet inzat, terug in omloop is,<br />
dan gaat ge die waarschijnlijk terug gebruiken,<br />
maar niet voor uw frituur.<br />
Ah nee, want die fles is niet doorzichtig en daar staat iets anders op dan fritvet<br />
en die staat ook niet in uw voorraadkast,<br />
maar in uw washok.<br />
In uw washok op het wasmachien.<br />
En op die fles staat: ecologisch wasmiddel. <br />
<br />
De tip moogt ge er zelf uitfilteren, ik ga een kookprogramma met veel zeep en zonder kleren opzetten.ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-11226423633927642592014-11-28T09:45:00.001+01:002014-11-28T09:45:58.157+01:00Zing zeEen hele tijd geleden durfde ik eens iets. <a href="http://juffrouwsanseveria.blogspot.be/2012/10/goed-eten.html">Iemand</a> deed een oproep om te komen koken en ik zei zomaar: "ja". Het was het begin van een heel stel leuke bezoeken met zotte dozen en lekker vleesloos eten.<br />
<br />
En nu sta ik door één van hen in een boek! Een creatief boek zelfs, terwijl ik al lang niet meer creatief ben. Een boek dat uitgegeven wordt door k.ERF (de kempische erfgoedcel) en dat, samen met een <a href="http://www.zing-ze.be/">website</a>, de oude bedelzangtradities (driekoningen, kaarske lantaarn,...) terug nieuw leven wil inblazen.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-a7gFTrJm2us/VHeok-tW0eI/AAAAAAAAA90/w-EUC499r5s/s1600/IMG_2928.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-a7gFTrJm2us/VHeok-tW0eI/AAAAAAAAA90/w-EUC499r5s/s1600/IMG_2928.JPG" height="640" width="480" /></a></div>
<br />
Om een lang verhaal kort te maken: ik wachtte tot de dag en avond voor de fotoshoot met het uitvoeren van mijn ideeën, bracht ze met wat kunst en vliegwerk ('fok, dieje nagel is veel te dik voor in dieje stok!' of 'kak, te hard geklopt, mijn spoel is afgebroken.') toch nog tot een goed einde en stond de volgende dag met een draai-ster, 2 uitgesneden pompoenen en een tupperwareke vol pannenkoekjes in Geel. Samen met mijn net genezen (ik zei toch dat ze veel ziek is) kleuter zou ik daar mee doen aan de fotoshoot.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-QIySVt-aYTc/VHepOnIIuqI/AAAAAAAAA-0/l6mXAnmA7FA/s1600/IMG_2979.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-QIySVt-aYTc/VHepOnIIuqI/AAAAAAAAA-0/l6mXAnmA7FA/s1600/IMG_2979.JPG" height="240" width="320" /></a><a href="http://4.bp.blogspot.com/-TXuihi03JB4/VHeot3LDXXI/AAAAAAAAA-E/leH_hUcW3PA/s1600/IMG_2945.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-TXuihi03JB4/VHeot3LDXXI/AAAAAAAAA-E/leH_hUcW3PA/s1600/IMG_2945.JPG" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/--iua4bcG_5c/VHepGQdoOmI/AAAAAAAAA-s/tMEELZbilVA/s1600/IMG_2936.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/--iua4bcG_5c/VHepGQdoOmI/AAAAAAAAA-s/tMEELZbilVA/s1600/IMG_2936.JPG" height="240" width="320" /></a><a href="http://2.bp.blogspot.com/-OYN7yheGwMI/VHeo472Jc6I/AAAAAAAAA-U/kfJvy1g3kuI/s1600/IMG_2971.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-OYN7yheGwMI/VHeo472Jc6I/AAAAAAAAA-U/kfJvy1g3kuI/s1600/IMG_2971.JPG" height="320" width="240" /></a></div>
<br />
Een fotoshoot voor feesten die zich vooral in de winter afspelen, maar die doorging op een pokkewarme dag. Zei ik al dat de kinderen in wintertenue moesten rondlopen? ('Ja schat, ik weet dat het warm is, maar hou uw muts nog efkes op!').<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-zWv0QiraXoo/VHeo9LnFc1I/AAAAAAAAA-c/kCXm_9EuEuM/s1600/IMG_2938.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-zWv0QiraXoo/VHeo9LnFc1I/AAAAAAAAA-c/kCXm_9EuEuM/s1600/IMG_2938.JPG" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
Behalve een warme dag werd het ook een zeer leuke dag met fijne mensen, lekker eten, veel verf en zotte, verklede kinderen die niet mee naar huis wilden.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-yBjn2nntncU/VHeoZDHNbQI/AAAAAAAAA9k/OX2Gk9wJFAY/s1600/IMG_2917.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-yBjn2nntncU/VHeoZDHNbQI/AAAAAAAAA9k/OX2Gk9wJFAY/s1600/IMG_2917.JPG" height="240" width="320" /></a><a href="http://2.bp.blogspot.com/-sTcFD6zuubU/VHeoi8w2opI/AAAAAAAAA9s/CRHxWa6MUk4/s1600/IMG_2922.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-sTcFD6zuubU/VHeoi8w2opI/AAAAAAAAA9s/CRHxWa6MUk4/s1600/IMG_2922.JPG" height="240" width="320" /></a><a href="http://3.bp.blogspot.com/-DL6sUhCSuis/VHeozg2XCQI/AAAAAAAAA-M/90CoR3w5ebY/s1600/IMG_2949.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-DL6sUhCSuis/VHeozg2XCQI/AAAAAAAAA-M/90CoR3w5ebY/s1600/IMG_2949.JPG" height="240" width="320" /></a><a href="http://4.bp.blogspot.com/-FiUafUT4zsM/VHeoo28zDBI/AAAAAAAAA98/pqhILnB-JMc/s1600/IMG_2933.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-FiUafUT4zsM/VHeoo28zDBI/AAAAAAAAA98/pqhILnB-JMc/s1600/IMG_2933.JPG" height="320" width="240" /></a><a href="http://1.bp.blogspot.com/-Kx1lA9r-Th8/VHepCjNT0MI/AAAAAAAAA-k/eWiZSJoezi0/s1600/IMG_2973.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-Kx1lA9r-Th8/VHepCjNT0MI/AAAAAAAAA-k/eWiZSJoezi0/s1600/IMG_2973.JPG" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
Op 10 december wordt het boek voorgesteld in de bibliotheek van Geel en zijn er ook wat workshops waar je een paar dingen uit het boek kan gaan maken. Ik zal er niet bij zijn (ik moet kinderen naar hobby's brengen op woensdagnamiddag), maar de anderen deelnemers wel! (voor een lijstje verwijs ik je door naar <a href="http://villalies.blogspot.be/2014/11/zing-ze.html">Lies</a>) <br />
<br />
<br />
<br />
<br />ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-25120746121264060712014-11-27T14:12:00.002+01:002014-11-27T14:12:39.558+01:00Ge komt best niet op bezoek!Dat is hier echt niet meer normaal! Sinds een jaar lijkt dat alsof er een tsunami van snot, rochel, virussen en bacteriën over mijn huisgezin rolt.<br />
<br />
Vooral sinds de jongste naar school gaat is het niet meer te doen. Vorig jaar was haar eerste schooljaar en echt waar het was er eigenlijk maar een half. Ik denk dat ze vanaf de kerstvakantie tot aan Pasen bijna geen enkele volledige schoolweek heeft afgemaakt.<br />
<br />
Toen ze dit jaar met school begon, lag ze na anderhalve week al in het ziekenhuis met een longontsteking. Sindsdien is ze trouwens ook nog ziek geweest.<br />
<br />
2 weken geleden heeft ze een heuse keelontstekingsmarathon in gang gezet waarin we elkaar om de drie dagen opvolgen. Het ene gezinslid is er weer bovenop, BAM de volgende legt zich koortsig neder in de zetel.<br />
<br />
De enige die tot nu toe de dans ontspringt is de vader des huizes. Of nee wacht, ik krijg net een SMS-je: "Ziek aant worde, denk ik, hoofdpijn, oogpijn, snot'.ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-53493870201317053662014-11-22T22:06:00.002+01:002014-11-22T22:06:30.322+01:00Kakwandeling'Kom kinders,we gaan wandelen, 't is veel te schoon weer om hier binnen te zitten!'<br />
'Doe uw wandelschoenen en vuil kleren aan en pak de hond mee.'<br />
<br />
Het werd een wandeling om niet te vergeten want:<br />
<br />
- superschoon weer<br />
<br />
- supermooie omgeving: bos, velden, koeien, beekjes, bruggetjes,...<br />
<br />
- wildlife in de buurt want je wandelt af en toe echt door een wei met koeien ( ik vond dat echt heel spannend, zo vlak langs een bende koeien wandelen, eentje leek een stier en mijn hartje klopte overtime, tuurlijk koos onze hond net dat moment om stoer te blaffen, ik bleef stoer doorwandelen omwille van de kinderen, maar in mijn binnenste zag ik al een bloedbad met bijhorend krantenkop: 'vrouw en kinderen ernstig verwond door dolle stier, hond spoorloos verdwenen')<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-ED9jhhQ3hXQ/VHD4bnAhfdI/AAAAAAAAA9Q/s6nRapl52Lg/s1600/IMG_3382.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-ED9jhhQ3hXQ/VHD4bnAhfdI/AAAAAAAAA9Q/s6nRapl52Lg/s1600/IMG_3382.JPG" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
- handige pijltjes (die één van mijn dochter fout interpreteerde waardoor we naar een foute wei gingen, waardoor we plots met vijf man en een hond tot aan onze knieën vastzaten in Haspengouwse modder/koeienkak, waardoor ik een kleuter met sokken afzette in het gras om dan terug te duiken in de modderkak op zoek naar laarsjes, waardoor alle fietsers en wandelaars die we kruisten ons verbijsterd nakeken: 'ge ziet niet elke dag vijf mensen en een hond met modderklonters tot aan hun knieën voorbijsjokken')<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-SWkkopfl7PY/VHDzggVtlyI/AAAAAAAAA84/OAqpus1HMiI/s1600/IMG_3372.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-SWkkopfl7PY/VHDzggVtlyI/AAAAAAAAA84/OAqpus1HMiI/s1600/IMG_3372.JPG" height="320" width="240" /></a><a href="http://2.bp.blogspot.com/-oSpailQFVkU/VHDzanJn40I/AAAAAAAAA8g/9cQxTL2qdQY/s1600/IMG_3361.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-oSpailQFVkU/VHDzanJn40I/AAAAAAAAA8g/9cQxTL2qdQY/s1600/IMG_3361.JPG" height="320" width="240" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-o6VK1KHUGPg/VHDzd-qUF1I/AAAAAAAAA8o/Q215WFKMRD0/s1600/IMG_3371.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-o6VK1KHUGPg/VHDzd-qUF1I/AAAAAAAAA8o/Q215WFKMRD0/s1600/IMG_3371.JPG" height="320" width="240" /></a></div>
<br />
- heel avontuurlijk (zie 2 bovenstaande punten), maar ook door de wanhoop die ik voelde toen we eindelijk uit de modderkak waren geraakt en ik daar moederziel alleen met 4 kinderen en een hond in een wei stond met geen pijltje in de buurt. Kinderen die mijn wanhoop wat voelde en 'nu naar huis terugwilden' en ook 'kunnen we niet gewoon terug hoe we gekomen zijn?' waarop ik riepzei: 'We kunnen pas naar huis als we bij de auto ( gevonden hebben) zijn en we zitten al over de helft (denk ik)! We gingen dan maar terug naar het laatste pijltje, wat moeilijk was want Haspengouwse modder is zwaar rond uw schoenen en maakt dat uw broek afzakt. Daar bleek het pijltje toch meer links te wijzen dan rechtdoor.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-P1T8_dbi1_I/VHDzifw0MbI/AAAAAAAAA9A/pAvM3M4atPY/s1600/IMG_3373.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-P1T8_dbi1_I/VHDzifw0MbI/AAAAAAAAA9A/pAvM3M4atPY/s1600/IMG_3373.JPG" height="300" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">kinderen, wachtend op hun pijlzoekende moeder</td></tr>
</tbody></table>
<br />
- zorgde voor zeer stille kinderen achteraf. De wandeling zou 2 uur duren, maar wij deden er het dubbel over. De kleuter die sowieso niet al te graag stapt, hield het nog redelijk goed vol, maar zat het laatste stuk van de wandeling vooral in mijne nek. Vermits haar laarzen verdronken waren in modderkak, hing dat zodoende ook aan mijn bovenlijf, maar dat bracht wel wat evenwicht in mijn boven- en onderkant. De kleuter was stikkapot en sliep thuis 3 uur in de zetel. De 3 ander waren ook stil van moeheid, maar ook van boosheid. Dat krijg je als je tieners in het 'openbaar' (verlaten parking in een bos) dwingt om zich uit te kleden tot op hun onderbroek voordat ze in de auto mogen. Ik vond het eigenlijk allemaal wel grappig maar dat maakte het alleen maar erger. (' Geweldig zo rijden op blote voeten en in uw onderbroek, ik hoop maar dat de politie ons nu nie tegenhoudt!' 'Mamaaaa!!')<br />
<br />
- zorgde voor mooie plaatjes:<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-XCHzgidc_Yg/VHDzW0TWztI/AAAAAAAAA8I/bOnkxhxl1Ok/s1600/IMG_3311.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-XCHzgidc_Yg/VHDzW0TWztI/AAAAAAAAA8I/bOnkxhxl1Ok/s1600/IMG_3311.JPG" height="300" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-0_X9Wfvqcxg/VHDzZP68VMI/AAAAAAAAA8Q/gXEygH34-Iw/s1600/IMG_3337.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-0_X9Wfvqcxg/VHDzZP68VMI/AAAAAAAAA8Q/gXEygH34-Iw/s1600/IMG_3337.JPG" height="300" width="400" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-poU9Momr-PQ/VHDzZIgF9lI/AAAAAAAAA8U/sfRySUcfUP4/s1600/IMG_3356.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-poU9Momr-PQ/VHDzZIgF9lI/AAAAAAAAA8U/sfRySUcfUP4/s1600/IMG_3356.JPG" height="300" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-q3ohgjuXD2I/VHDzeq3hIxI/AAAAAAAAA8w/m-p3wnps8-c/s1600/IMG_3362.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-q3ohgjuXD2I/VHDzeq3hIxI/AAAAAAAAA8w/m-p3wnps8-c/s1600/IMG_3362.JPG" height="300" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-81143827834968191072014-10-22T23:01:00.001+02:002014-10-22T23:01:45.814+02:00Gelukkig zijn er nog andere krengen!Toen ik vanochtend langs een doorweekt onbekend schoolmeisje reed, voelde ik mij terug wat beter.<br />
Het meisje zat op haar fiets en trapte noest door. De regen viel op haar neer en de wind probeerde haar tegen te houden. <br />
<br />
Ik had eventjes daarvoor ook twee meisjes in dat weer gestuurd met een plastieken zakske over hun zadel (geen garage/tuinhuis) en een kap op hunne kop. Die meisjes waren al een beetje zielig omdat ze niet veel hadden kunnen eten. Dat kwam omdat ik de wekker had vergeten op te zetten en iedereen (gelukkig maar) een kwartier te laat wakker was. Eén van die zielige meisjes was ook (terecht) boos, omdat het , door mijn (achterlijke) vraag "Gaan jullie met de fiets?", leek alsof er een kans werd geboden om bv. niet met de fiets te gaan. Die kans was er echter niet want wij wonen in een stad(je) en met de auto naar het centrum rijden duurt langer dan met de fiets. Vermits een bepaald iemand de wekker niet had gezet, was daar dus geen tijd meer voor over. Hongerig en zielig en boos vertrokken ze.<br />
<br />
Ik volgde hun naar buiten om (met de auto) naar mijn werk te gaan, met de nodige schuldige gedachten: "Ocharme het regent echt hard" en " Brrr, 't is al koud met die wind" en "Verdomme dat is nu al de tweede keer in twee weken dat ik de wekker vergeet te zetten." en " Stom kieken, waarom vraagt ge iets als ze eigenlijk nie kunnen kiezen".<br />
<br />
Malend reed ik naar mijn werk. Tot ik dus die andere zeiknatte puber tegenkwam. Halleluja, er zijn dus nog moeders die hun kind met de fiets door een stortbui sturen.<br />
<br />
ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-23098102602252268702014-10-14T18:09:00.001+02:002014-10-14T18:09:34.453+02:00vogels en zoIk kwam terug van een lange en dure Carrefour. Ik reed op de grote ring en stak iemand voorbij, toen er achter mij een Volvo in volle vaart aankwam. Ik stak niet snel genoeg voorbij blijkbaar, wat hem dan blijkbaar het recht gaf om op 5 cm van mij af te blijven rijden. Tot ik dan 'ein-de-delijk' terug ging naar de rechterbaan.<br />
<br />
'T is niet dat ik mij altijd aan de regels hou. 'T is ook niet dat ik nooit eens te snel rij. 'T is wel dat ik probeer hoffelijk te blijven. 'T is ook wel dat ik probeer geen domme/gevaarlijke dingen te doen. En verder had ik de afgelopen week al genoeg gehekst en kakkige dingen meegemaakt. Genoeg is genoeg.<br />
<br />
En daar ging mijn linkerhand door het open raam en gaf ik hem "de <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/The_finger">bird</a>". De puber langs mij die geschokt zei "How jong mama!", nam ik er maar bij. 'T is niet dat ik ooit beweerde dat ik <strike>altijd soms </strike>een goed rolmodel ben. <br />
<br />ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-13033978041667213102014-10-06T22:22:00.000+02:002014-10-06T22:22:37.171+02:00een nieuwe auto en wc-papierEen gesprek is eigenlijk iets geweldigs. Vaak eindigt dat helemaal ergens anders dan waar het allemaal mee begon.<br />
<br />
Onder de middag had ik het met een stel collega's over de nieuwe auto die één van hen had gekocht. Het gesprek vloeide over in hoe de regels omtrent nummerplaten waren, welke nummerplaten mensen zich nog herinnerde, welke auto's onze ouders vroeger hadden, wat er allemaal in die auto's moest kunnen, met hoeveel en hoe ver en hoe saai een autoreis toen was.<br />
<br />
Om dan verder te gaan naar wat kinderen nu allemaal hebben om zich mee bezig te houden op de achterbank. Dat het soms toch 'god geklaagd is' wat voor multimediale middelen kinderen al hebben en (tegelijk) gebruiken. Over het verschil tussen smartfoons en telefoons met draaischijven, die altijd op dezelfde plaats stonden. En als je iemand belde dat je dan precies wist waar die persoon was/stond. Over hoe pubers altijd bezig zijn met hun telefoon en die steeds in de buurt houden. <br />
<br />
Ik moest daar terug aan denken toen ik vanavond om 21.30 uur mijn GSM hoorde gaan. Ik had net de twee oudsten naar boven gestuurd om te gaan slapen.<br />
<br />
Ik zocht mijn tas (nooit op dezelfde plaats), zocht toen in mijn tas (denk Mary Poppins) en nam een beetje verbaasd op toen ik de naam van mijn oudste dochter op de display zag.<br />
<br />
"Hallo?"<br />
"Mamaaaa, ik zit boven op toilet en het wc-papier is op, brengt ge wa?"<br />
" Wahahahahahahahaha"<br />
<br />
<br />ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-29594826567853122082014-10-03T21:48:00.004+02:002014-10-03T21:48:50.406+02:00rochel ende reutelAnderhalve week hebben we gehaald. Anderhalve week school zonder ziektes. Op het einde van week één was er snot, in het weekend rochel en tegen dinsdag was er hoest. En dit niet bij één, maar bij twee kinderen. Op woensdagavond ging ik in mijn bed liggen (neen niet slapen) om daarna tot 's ochtends in de weer te zijn met: vuile lakens, thermometers, suppo's en een ijlende kleuter.<br />
<br />
Ik belde naar mijn werk, ging naar de dokter en kreeg daar het verdict: 2 X longontsteking en één mogelijke hersenvliesontsteking. Naar de spoed dus. Vijf uur later waren we daar eindelijk klaar. Een infuus en een ziekenhuisverblijf rijker, maar gelukkig geen hersenvliesontsteking.<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-_ronIw-lQnE/VC771Eh6DXI/AAAAAAAAA60/pfwOKl-lBaI/s1600/IMG_2795.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-_ronIw-lQnE/VC771Eh6DXI/AAAAAAAAA60/pfwOKl-lBaI/s1600/IMG_2795.JPG" height="320" width="240" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">"Hoe moet je daar dan in overgeven?</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-aFt6y5RLseA/VC776gNoPDI/AAAAAAAAA68/-Bv2dKy_H_E/s1600/IMG_2803.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-aFt6y5RLseA/VC776gNoPDI/AAAAAAAAA68/-Bv2dKy_H_E/s1600/IMG_2803.JPG" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">wachten</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
<br />
<br />
Ik dacht dat de mensen tegenwoordig nog half onder narcose uit het ziekenhuis werden gebonjourd, maar voor een kind geldt dat duidelijk niet. <br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-tWqq7heC1Qs/VC77_sVjPDI/AAAAAAAAA7E/PHAGls8fVUI/s1600/IMG_2804.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-tWqq7heC1Qs/VC77_sVjPDI/AAAAAAAAA7E/PHAGls8fVUI/s1600/IMG_2804.JPG" height="240" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">een infuus</td></tr>
</tbody></table>
En ik snap (niet helemaal) dat dat nodig was, maar na 2 dagen was ze weer in orde, maar moest ze nog wat beter eten. Maar het bewuste kind doet niet, never, nooit aan goed eten. Zeker niet als het ziekenhuisvoer betreft. En ik wou zo graag weg. Mijn ander kinders misten mij, mijn lief moest alles beredderen bovenop zijn fuller-time job, ik deed waanzinnig hard aan werkverzuim, werd gek van de lucht daar en van het constant bezig moeten zijn met één en hetzelfde kind (ik snap niet hoe mensen dat doen),...<br />
<br />
Ik heb mijn kind dan ook een beetje de indruk gegeven dat het ok is om te liegen in het ziekenhuis.<br />
<br />
"Schat, je hebt goed gegeten, bijna een hele boterham! ( amper een vierde boterham)"<br />
zei ik tegen haar.<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-GbpWUZtLf6s/VC78C29S0gI/AAAAAAAAA7M/aN17zZsvcFU/s1600/IMG_2814.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-GbpWUZtLf6s/VC78C29S0gI/AAAAAAAAA7M/aN17zZsvcFU/s1600/IMG_2814.JPG" height="320" width="240" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">een infuus2</td></tr>
</tbody></table>
Toen de verpleegster even later kwam afruimen en vroeg: "En hebben we goed gegeten?"<br />
Zei zij: "Yep, een hele boterham!"<br />
<br />
Ik denk dat ik ook iets te vaak beklemtoonde dat ze moest eten, want dat we anders niet naar huis mochten. (Waarop ze zei: "'T is toch leuk hier?")<br />
De volgende keer dat de verpleegster kwam polsen naar haar boterhamconsumptie, stak ze fier twee vingers in de lucht.(En neen ze had niet meer dan een vierde gegeten)<br />
<br />
Little did I know dat er nog andere criteria waren die moesten kloppen voordat ik naar huis kon. Plots moest het infuus zeker vier dagen zitten. En toen moest ze ook nog goed de overschakeling naar vloeibare antibiotica maken (concreet wil dit zeggen: ze niet uitspuwen).<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-dcmp3A0pJXg/VC78KdCecnI/AAAAAAAAA7U/7rcXQJDzybc/s1600/IMG_2841.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-dcmp3A0pJXg/VC78KdCecnI/AAAAAAAAA7U/7rcXQJDzybc/s1600/IMG_2841.JPG" height="320" width="240" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">een infuus 3, moeilijk gaat ook</td></tr>
</tbody></table>
Dat laatste blijkt niet zo vanzelfsprekend te zijn. De kinderen die die week het hardst hebben gebruld, waren geen kinderen die geprikt werden of erger, maar zij die hun siroopje niet wilden inslikken. Er liep daar een kiplekker 3-jarig prinsesje door de gang (100 keer op en af met plastieken muiltjes aan), die NIET WILDE SLIKKEN. Dat prinsesje (en dus ook haar moeder) moesten blijven tot ze zelf slikte en ze moest een kuur van 10-dagen nemen.<br />
<br />
Mijn kind is gelukkig omkoopbaar met veel snoep en een cadeautje in het vooruitzicht. En twee uur later stonden we eindelijk weer buiten.<br />
<br />
Om maar te zeggen dat een "gedwongen opname" niet direct het beste moederschap in mij naar boven haalt.ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-75304308078205377062014-09-18T14:29:00.001+02:002014-09-18T14:29:40.539+02:00navelstaren<div>
Op tieners hun leven heb je minder vat, wie hun vrienden zijn, wat ze aandoen, wat ze op internet uitspoken. Ze kopen (stiekem) een broodje/snoep/frisdrank onderweg naar school als ze geen zin hebben in boterhammen, gaan met vriendinnen naar de film, hebben het al 4 weken "aan" zonder dat ge het wist, gaan alleen met de fiets naar school, spreken u aan op uw gebreken, spreken tegen,.... </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Dat is vaak efkes slikken, maar ik weet dat dat zo moet. Wat ik niet had verwacht is dat ik hun lichaam niet meer zou (mogen) kennen. Een baby/peuter/lager schoolkind dat steekt ge in bad, dat loopt vaak naakt rond (hier toch), dat kleedt ge uit en aan, dat heeft hulp nodig met billen vegen. Maar dan plots begint hun lichaam te veranderen, het wordt ronder (mijn tieners zijn meisjes) en hariger. Ineens is alles "privé".<br />
<br />
Wij hebben nog geen deuren in ons huis, zelfs niet in onze badkamer. Dat was tot voor een jaar geen probleem. Gelukkig voor tiener 1 en 2 is er in onze kamer ook nog een meer afgesloten doucheke.<br />
<br />
Als ze nu douchen ("In bad, zijt ge gek, dan ziet iedereen mij naakt!") dan doen ze dat enkel nog daar. Er wordt aan elk aanwezig gezinslid luidkeels verkondigd dat ze gaan douchen. Er wordt iedereen op het hart gedrukt dat ze zeker niet binnen mogen in de kamer van mama en papa.<br />
<br />
Als hun broer dat toch doet (want ja dat doen broers nu eenmaal als ge hen te hard iets op het hart drukt) dan wordt er gekrijst en geruzied en wordt er van mij geëist dat ik maatregelen tref. Als ik zelf iets wil gaan halen op MIJN kamer dan staan ze met hun rug naar mij toe. Ik word aangemaand om vooral door te doen en volgende keer op voorhand mijn spullen te pakken. Ik ga hier niet publiceren wat mijn antwoord daarop is.<br />
<br />
Bikini's worden in kleedhokjes uit en aan gedaan. En als die er niet zijn, achter omhooggehouden handdoeken waggelend op één been. Behalve wat naar mij toegekeerde billen heb ik dus al een tijdje niet meer gezien hoe ze er helemaal uitzien.<br />
<br />
Zelfs aanraken is problematisch. Kleine kinderen kietelt ge, knijpt ge in hun billekes, blaast ge op hun buik,... Wee uw gebeente als ge nu nog maar een schijnbeweging richting billen maakt of per ongeluk in de richting van een borst kijkt. "Zeg sexuele!", krijg ik dan naar mijn hoofd geslingerd.<br />
<br />
Niet dat ik de hele tijd aan mijn kinderen zit (straks wordt ik nog van het net gehaald) en het is trouwens ook niks seksueel, 't is gewoon het afleren van dingen die tot nu toe konden.<br />
<br />
Als mijn, minder perfecte lijf, daarentegen onder de douche staat (in de badkamer zonder deur), dan gebeurt er dit:<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-fql0LYkwSu0/VBrPi4k5tuI/AAAAAAAAA6I/DhJjJ-HpVTw/s1600/IMG_0646.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-fql0LYkwSu0/VBrPi4k5tuI/AAAAAAAAA6I/DhJjJ-HpVTw/s1600/IMG_0646.JPG" height="400" width="300" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">zicht vanuit de douche </td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-Vm90hz2-gaA/VBrPip4KpUI/AAAAAAAAA6E/KoNF-78VfIA/s1600/IMG_0647.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-Vm90hz2-gaA/VBrPip4KpUI/AAAAAAAAA6E/KoNF-78VfIA/s1600/IMG_0647.JPG" height="400" width="300" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">zicht vanuit douche + tiener</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-8OR6RMgw7-U/VBrPjumX_BI/AAAAAAAAA6Q/lymLzyyKmd0/s1600/IMG_0648.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-8OR6RMgw7-U/VBrPjumX_BI/AAAAAAAAA6Q/lymLzyyKmd0/s1600/IMG_0648.JPG" height="400" width="300" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">zicht vanuit de douche + tiener 2</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Met mijn naakt lijf hebben ze (nog) geen probleem. Jammer.<br /><br /></div>
ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-50408380831450209982014-08-01T20:37:00.001+02:002014-08-01T20:37:49.802+02:00creatief met boosheidZe mocht niet langer opblijven.<br />
"T'is nu echt goed geweest, naar boven!", zei ik.<br />
"Maar ik zoek mijn Ipod, ik moet nog de zonsondergang trekken vandaag!" zei zij.<br />
"Tut, tut, ik heb er genoeg van, naar boven!" zie ik.<br />
BONK, BONK, BONK(we hebben nog geen kamerdeuren, dus moet ge de trap benutten) stompte ze naar boven.<br />
<br />
Twee uur later hield ik het voor bekeken en ging ook bedwaarts.<br />
Ik wilde mijn kleren op de stoel in de dressing (klinkt chiquer dan ge denkt, kleine ruimte met ijzeren rekken uit de Brico) hangen. De stoel stond er echter niet meer. Hij stond omgekeerd in onze kamer. "Mmm, raar.", dacht ik.<br />
<br />
Ik ging in bed liggen en vond een badhanddoek tussen de lakens. "Wat doet die hier?", dacht ik.<br />
<br />
Ik ging liggen, deed het licht uit en keek opzij naar mijn wekker voor het uur, maar ik zag geen rode, digitale cijfers. Ik deed het licht weer aan en zag dat over de wekker een papieren zakdoekse lag. Toen ik het wegnam, bleek de wekker ook nog eens omgedraaid te zijn. " Wie is hier weer bezig geweest?", dacht ik nog voor ik in slaap viel.<br />
<br />
's Morgens was ik het hele voorval alweer vergeten. Tot zij wakker werd en me in het voorbijgaan vroeg: "En wat vond ge van mijn Franse wraak?"<br />
<br />
Ge moogt drie keer raden welke film wij een week daarvoor samen gekeken hadden! En wie goed raadt, breng ik iets mee uit Parijs!ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-77225658871067651682014-05-28T15:25:00.002+02:002014-05-28T15:32:08.629+02:00Over de moestuin van mme Zsazsa, maar eigenlijk eerder over de recepten van DorienIk probeer eigenlijk veel nieuw eten uit. Met een dochter die geen vlees eet en wij die gemakkelijkheidshalve (en ook wel omwille van andere redenen) gevolgd zijn, moest ik mijn manier van koken aanpassen.<br />
<br />
Ik wou absoluut niet alles met vleesvervangers oplossen. Ik bedoel dus verdergaan dan patatten, groenten en een vegetarische burger. Dat is saai en die burgers lijken mij niet echt gezond. Er zijn natuurlijk ook gezondere vleesvervangers zoals seitan en tofu en quorn, maar dat vind ik eerlijk gezegd niet lekker. Of ik maak het gewoon niet goed, dat kan ook...<br />
<br />
Ik ben dus op zoek moeten gaan en dat vond ik niet erg zolang de recepten bleven voldoen aan mijn eigen persoonlijke kookcriteria: de kinderen moeten er niet te veel over zagen (er is sowieso gezaag, maar liefst geen gehuil omdat alles vies is), het moet redelijk snel klaar zijn en mag niet teveel ingrediënten bevatten. Want als ik kook dan is dat na school terwijl ik ook 3 kinderen help met huiswerk en overdag kan ik niks voorbereiden want dan werk ik.<br />
<br />
Blij dat ik was dat ik Pinterest had. Veel van wat ik kook, komt vandaar. Ik heb mijn eigen bord met <a href="http://www.pinterest.com/ruimtevisser/koken/">koken</a> en zelfs een apart bord waarop de <a href="http://www.pinterest.com/ruimtevisser/geprobeerd-en-goedgekeurd-recepten/">geprobeerde en goedgekeurde recepten</a> staan. Diegene die ik probeerde en die niet voldeden, gooi ik er gewoon af!<br />
<br />
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-rF7EKbp2CeM/U4XgzNpISOI/AAAAAAAAA4c/Lksu-OGxS0A/s1600/IMG_1468.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-rF7EKbp2CeM/U4XgzNpISOI/AAAAAAAAA4c/Lksu-OGxS0A/s1600/IMG_1468.JPG" height="320" width="240" /></a>Ik zou daar soms wel over willen bloggen, maar vanwege het huiswerk, de kleuter met nood aan entertainment en de snelheid waarmee ik moet koken, neem ik nooit foto's. En ik vind dat zelf dus niet leuk: een recept zonder foto.<br />
<br />
Gisteren maakte ik een recept uit een nieuw boek, dat ik mijn lief cadeau gaf voor zijn verjaardag. Eigenlijk is mijn lief het echte "blogwijf": hij heeft een moestuin, steekt vanalles ineen en is bezig met de inrichting van ons huis. En als hij meer tijd had, zou hij ook creatiever koken dan ik en waarschijnlijk leren naaien om onze kleren zelf te maken.<br />
<br />
Ik gaf hem 'de moestuin van mme Zsa zsa' dus omwille van het moestuindeel. Ik heb daar niks aan aan dat deel van het boek. Ik kan nog geen basilicumplantje van den Delhaize overeind houden voor meer dan een dag, maar hij dus wel. Hij was er blij mee en vond het ook een heel mooi boek, wat wel wat wil zeggen want hij is grafisch vormgever en niet gauw onder de indruk van de layout van de meeste boeken. Hij is echter zo druk met dingen grafisch vorm te geven dat zijn moestuin en dus ook het boek niet veel aandacht kregen tot nu toe.<br />
<br />
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-rcUbordppHU/U4Xg3zO9MjI/AAAAAAAAA4k/0K0d3-L25Oc/s1600/IMG_1471.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-rcUbordppHU/U4Xg3zO9MjI/AAAAAAAAA4k/0K0d3-L25Oc/s1600/IMG_1471.JPG" height="240" width="320" /></a>Stiekem was het ook een cadeautje voor mezelf, want het laatste deel bestaat uit recepten zonder vlees. En daaruit kwam mijn recept van gisteren: 'Griekse ovenpasta met venkel, courgette en geroosterde tomaat.' <br />
<br />
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-0DjV0stJ8pQ/U4Xgn-LaR_I/AAAAAAAAA4M/Roi7CNLS0Cc/s1600/IMG_1466.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-0DjV0stJ8pQ/U4Xgn-LaR_I/AAAAAAAAA4M/Roi7CNLS0Cc/s1600/IMG_1466.JPG" height="150" width="200" /></a><a href="http://4.bp.blogspot.com/-zTR9oM8UrdM/U4XgmyPtzLI/AAAAAAAAA4E/hVqI9nrRsr0/s1600/IMG_1465.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-zTR9oM8UrdM/U4XgmyPtzLI/AAAAAAAAA4E/hVqI9nrRsr0/s1600/IMG_1465.JPG" height="150" width="200" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Het recept voldeed niet aan al mijn criteria, maar daar kan Dorien niks aan doen. Ik las het niet goed en dacht: "oh dat kan allemaal in de oven, makkie!', maar ik vergat de afspraak met de school om 16.30 uur in te calculeren. Als ge dan pas om 17.15 uur thuis zijt, is een uur oven voor de tomaten en nog eens 3 kwartier voor de rest toch wel lang.<br />
Zeker als uw kinderen honger hebben en om de beurt bij het zien van de voorbereidingen zeggen: 'eikes, wa is da?' (Ik foetelde zelfs wat en kookte de pasta snel apart in
plaats van hem nog eens een extra 15 minuten in de oven mee te laten garen.)<br />
<br />
<div style="text-align: left;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-qs9Mib2pwJA/U4Xg5GalXZI/AAAAAAAAA4s/1Ip7bGDx-vs/s1600/IMG_1472.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-qs9Mib2pwJA/U4Xg5GalXZI/AAAAAAAAA4s/1Ip7bGDx-vs/s1600/IMG_1472.JPG" height="240" width="320" /></a></div>
Maar als ge dus op tijd begint of zelfs op voorhand wat doet, stelt het werk op zich niks voor, beetje snijden en wat roeren en de rest doet de oven. Het waren ook niet veel ingrediënten en de kinderen vonden het: 'niet walgelijk' en 'venkel valt best nog wel mee', waar ik op zich al heel blij mee ben.<br />
<br />
<br />
<br />
Mijn lief en ik vonden het wel heel lekker! Geroosterde tomaten smaken en ruiken heerlijk, de Griekse pasta is eens wat anders en de geroosterde venkel is superlekker.<br />
<br />
Er zitten drie lintjes in het boek en die steken al bij 3 nieuwe recepten. Dit wordt zeker zo'n kookboek waarvan op den duur de bladeren aaneen plakken van het vele gebruiken.<br />
<br />ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-21374847773190962014-05-26T20:56:00.001+02:002014-05-26T20:57:49.790+02:00VHet kon natuurlijk niet anders of mijn kinderen gingen iets vragen over de panelen die in elke wei en op elke straathoek staan/stonden. Vooral die van die mensen die een peace-teken maakten, wekten wat vragen op. Waarom doen die mensen dat? Willen ze vrede? Of wat is hun bedoeling?<br />
<br />
Ik legde hun uit wat die partij met de 'peace'-tekens wil en wat ik daar persoonlijk van vond. We hadden daar een gesprek over. Over samen spelen is samen delen en over wat ik dan wel zoek in een partij en over waarom sommige mensen dan toch voor die partij kozen.<br />
<br />
Vooral mijn zoon kon zich wel vinden in mijn redenatie en uitleg. Hij was nogal ontdaan toen na een klassikale stemtest bleek, dat de meerderheid van zijn klas net voor die partij ging stemmen. En zoals dat soms gaat met politiek partijen en negen-jarige jongentjes werd hij nogal extreem in zijn afkeer van de partij met de peace-tekens.<br />
<br />
Dat kwam volledig tot uiting toen we na het schoolfeest van zijn grote zus naar onze auto liepen. De school ligt tegenover een internaat waar stemhokjes zouden staan op de verkiezingsdag. De stoep werd dan ook ingepalmd door een rij panelen vol met verkiezingsposters.<br />
<br />
Bij het instappen in de auto merk ik dat zoonlief niet meer volgt. Plots daagt hij toch op. Ik informeer eventjes waar hij plots naartoe was en hij laat mij glunderend weten dat hij :" efkes ne poster van die stom partij is gaan aftrekken" en hij eindigt met een fier "goed, hè!.<br />
<br />
Toen hebben we dus een gesprek gehad over boetes en vrije meningsuiting. <br />
<br />
<br />ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-61043501729063500742014-05-20T22:49:00.002+02:002014-05-21T07:26:49.071+02:00En de award gaat naar....<i></i><i> </i>Ik kreeg een zelfde prijs van <a href="http://mademoisellefresita.blogspot.be/2014/05/een-lijstje-op-vrijdag-11-vraagjes-die.html">twee</a> <a href="http://mumendemiekes.blogspot.be/2014/04/genomineerd-tof.html">verschillende</a> dames. Waarvoor dank allebei!<br />
Ik vind het op zich wel leuk om dat te krijgen, maar niet zo makkelijk om daar iets mee te doen. Ik schrijf liever (beter) over dingen die ik meemaak, dingen die mij overkomen, dan in opdracht. Maar goed, daar gaan we. <br />
<br />
<u>11 feiten over mezelf:</u><br />
Daarvoor verwijs ik door naar een eerder bericht dat ik ooit maakte naar aanleiding van een andere prijs met een zelfde opdracht: <a href="http://ruimtevisser.blogspot.be/2011/09/wat-je-nog-niet-wist.htmlhttp://ruimtevisser.blogspot.be/2011/09/wat-je-nog-niet-wist.html">http://ruimtevisser.blogspot.be/2011/09/wat-je-nog-niet-wist.html</a>.
<i><br /></i><br />
Een paar dingen kloppen niet meer, maar die worden in onderstaande antwoorden door mij aangepast, sommige anderen moet je zelf maar aanpassen door wat te rekenen.<br />
<br />
Een extra feitje (want ik moest er toen maar 10): Ik geef les aan volwassenen (en ja dat is soms even erg als kinderen, alleen kunt ge die niet in de time out of de hoek zetten.) <br />
<br />
<u>10 vragen van de doorgevers (ik had dus 20 vragen en ik heb daar die 10 uitgepakt, waar ik iets mee kon)</u><br />
<br />
<i>1. Wat is je vroegste herinnering?</i><br />
Ik sta aan een fonteintje met mijne bompa. Ik heb een piepklein rubberen eendje vast. Ik zet het in het fonteintje kijk hoe het zwemt en plots is het eendje weg.<br />
<br />
<i>2. Als er geen praktische bezwaren waren, en geld was ook geen probleem, welke job zou je dan doen?</i><br />
Ik zou een eethuisje beginnen. Iets kleins, gezellig, met eenvoudige, eerlijke gerechten, niet te trendy ingericht. Iets huiselijks.<br />
<br />
<i>3. Waar wil je zeker niet naar toe?</i><br />
Ik zal niet zeggen dat ik er zeker NIET naartoe wil, maar ik heb niet echt de behoefte om op wereldreis te gaan of een ver exotisch land te leren kennen. Ik ben nogal een stresskip wat betreft reizen en onbekende plekken.<br />
<br />
<i>4. Wat doe je niet op een baaldag?</i><br />
Op een echte mega baaldag doe ik niets, maar zeker niks huidhoudelijks.<br />
<br />
<i>5. Geef je mij het recept van een gerecht dat bij jou regelmatig op tafel komt?</i><br />
<br />
Vegetarische enchiladas (het voldoet aan mijn criteria: snel, weinig ingrediënten en mijn kinderen lusten het)<br />
<div class="ingredient-lists separator-serated tab-content">
<div class="view view-recipe-views view-id-recipe_views view-display-id-ingredients view-dom-id-96959fc28d516f5a9c01e6ba450d1467">
<div class="view-content">
<ul class="unstyled">
<li class="" itemprop="ingredients">2 gehakte uien</li>
<li class="" itemprop="ingredients">3 grote geraspte wortels</li>
<li class="" itemprop="ingredients">chili poeder (ge kiest zelf hoeveel en dus hoe heet)</li>
<li class="" itemprop="ingredients">2 x 400g blikken tomatenblokjes</li>
<li class="" itemprop="ingredients">2 x 400g blikken bonen of linzen (best een mix van verschillende dingen) </li>
<li class="" itemprop="ingredients">tortilla's (of zoute pannenkoeken zoals ze hier genoemd worden)</li>
<li class="" itemprop="ingredients">200g yoghurt</li>
<li class="" itemprop="ingredients">50g cheddar kaas, geraspt</li>
</ul>
<div>
<div class="field field-name-body field-type-text-with-summary field-label-hidden">
<div class="field-items">
<div class="field-item even">
<div class="item-list">
<ol class="unstyled">
<li class="separator separator-solid-grayoffwhite first" itemprop="recipeInstructions">Bak de wortelen en de ajuin in olijfolie tot ze zacht zijn. Doe er chilipoeder bij. Doe de tomatenblokjes en de bonen/linzen erbij. Laat alles 5 à 10 minuten sudderen tot het wat ingedikt is. Doe er peper en zout bij.</li>
<li class="separator separator-solid-grayoffwhite" itemprop="recipeInstructions">Zet de ovengrill aan. Smeer op de bodem van een ovenschaal wat van het mengsel. Leg in het midden van een tortilla wat van het mengsel. Rol hem dicht en leg hem in de ovenschotel (best met de 'open' kant naar onder). Doe dit met de rest van de tortilla's (ik maak meestal het hele pak klaar = 8 tal). Lepel de overschot van het mengsel over de opgerolde tortilla's.</li>
<li class="separator separator-solid-grayoffwhite last" itemprop="recipeInstructions">Mix de yoghurt met de geraspte kaas en schep deze over de tortilla's. Zet onder de grill tot de kaas een kortje is. Wij eten er rauwkost bij of een koolslaatje. </li>
</ol>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
<div class="copy-right turquoise text-style-alt">
</div>
<div class="copy-right part-publication turquoise text-style-alt" id="part-publication">
<br /></div>
<div class="recipe-magazine-ad">
</div>
</div>
</div>
</div>
<br />
<i>6. Waar loop je met een boog omheen? </i><br />
Vroeger zou ik honden hebben geantwoord, omdat ik ze niet vertrouwde en er gewoon heel erg bang voor was. Nu we zelf een hond hebben, is dat veel minder het geval.<br />
<br />
Nu zijn het zatlappen (om dezelfde redenen).<br />
<br />
<i>7</i><i>. Wat zou je graag beter kunnen?</i><br />
Tuinieren. Mijn lief doet dat graag en goed. Ik kan/wil het niet. Als het niet om eten vraagt/roept/miauwt/blaft dan sterft het. Maar ik vind het op zich wel een heel nuttig en waardevol ding, zo'n moestuin.<br />
<i><br />
8. Met welke vijf woorden zou je jezelf omschrijven?</i><br />
Klunzig, concreet, mals, kordaat en graagetend (vond geen woord dat dit betekent)<br />
<br />
<i>9. Waarvoor mogen ze je altijd komen halen?</i><br />
De polonaise.<br />
<i> </i><br />
Nee dat is een grapje<i>.</i><br />
<i><br /></i>
Een dutje in een ligstoel in de zon naast een zwembad waarin kinderen spelen.<br />
<i><br />
10. Wat zou je echt graag nog doen in je leven?</i><br />
Rust vinden en hebben<br />
<br />
Mijn 10 genomineerden:<br />
Ik ga dit stukje openlaten, want ik moet tot mijn schaamte bekennen dat ik niet veel kleine blogs lees. De meeste hebben al super veel volgers of zijn al vernoemd door één van mijn voorgangers of zijn niet het soort blogs dat hier aan meedoen. <br />
<br />
Maar mocht jij een kleine blog hebben en hier lezen, en je zou graag de opdracht uitvoeren. laat me iets weten en ik zet u erbij! De eerste tien winnen.<br />
<br />
<br />
<u><br /></u>
<u>Mijn 10 vragen voor de volgende:</u><br />
<br />
1) Waarom heb jij een blog?<br />
2) Wat vind je echt niet kunnen?<br />
3) Wie zijn leven zou je wel eens willen overnemen?<br />
4) Welk smerig eten vind je het lekkerste?<br />
5) Wat wil je zeker nog doen voor je 80ste?<br />
6) Welk boek zou je willen schrijven?<br />
7) Welk lied kan je helemaal meezingen?<br />
8) Wat is je lievelingsgeur?<br />
9) Wat mist er nog in je huis?<br />
10) Wanneer heb je het laatst de slappe lach gehad?<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-4601116420979796012.post-18647888488032825952014-05-02T21:42:00.001+02:002014-05-02T21:42:10.700+02:00Waar is da feestje...Als ge kinderen hebt, zit ge vaak zenuwachtig en nieuwsgierig te wachten tot ge ze terugziet. De eerste keer naar de crèche, eerste schooldag, gaan spelen bij een vriendje, een hobby doen, buisjes laten steken, ...<br />
Ik zou er zo graag bij zijn, altijd en bij alle vier. Maar dat kan natuurlijk niet en het zou ook niet gezond zijn voor hen of voor mij.<br />
<br />
Dat gaat nooit over. Het wordt wel minder, hoop ik.<br />
<br />
Ik heb ondertussen een dochter die over 3 dagen 13 wordt en één die over een half jaar 12 wordt. Ik deed al <a href="http://ruimtevisser.blogspot.be/2013/09/puberandus-ambetantus.html">eerder</a> <a href="http://ruimtevisser.blogspot.be/2014/01/puberandus-beetje-ambetantus.html">verslag</a> over hen en hun tienergedrag. Ondertussen zijn ze nog steeds redelijk aangename tieners. Er wordt al eens gesnauwd of doodgezwegen, maar over het algemeen blijft het nog redelijk netjes en doenbaar.<br />
<br />
Er worden benen geschoren en oksels gedeod. Waar ik eerst wanhoopte omdat er niet gedoucht werd, hoor ik mezelf nu vragen: "Gaat ge nu weeral in de douche?' Puisten, borsten, schaamhaar, zoenen met jongens en seks zijn absolute taboes. Taboes waar vooral ouders niet over mogen praten en waar zeker geen grapjes over gemaakt mogen worden.<br />
<br />
Kleuters die enkel de meest losse en wijde broeken konden verdragen, doen plots met het grootste gemak een skinny jeans aan. Kleuterharen die niet gekamd mochten worden, maar ook absoluut niet kort mochten en waar absoluut geen speldjes of staartjes in mochten, worden nu op allerhande manieren gevlochten, opgestoken en gevuld met allerlei ornamenten.<br />
<br />
En er zijn nog steeds eerste keren: de eerste keer alleen met de fiets naar school, de eerste keer naar het middelbaar, de eerste keer op facebook,... <br />
<br />
En nu dus de eerste fuif. Er werd nagedacht over kleding en over de plaats waar ge uw GSM en geld steekt als uw schoon kleedje geen zakken heeft. Er werd gepanikeerd toen bleek dat de vriendin toch geen kleedje aanhad. Zo erg zelfs dat er werd overwogen om terug naar huis te gaan. Er werd veel gegieberd en geOMGd (zijt gij ook hier). Er werd een moeder gestompd ('Niet met vreemde jongens zoenen, hè!') en er zal zeker niet gedanst worden werd er beweerd.<br />
<br />
Ik ging alleen terug naar huis en vraag mij af wat die twee daar vier uur lang gaan doen. <br />
<span id="goog_1327308714"></span><span id="goog_1327308715"></span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-w3y1tpqNKtU/U2PxkH3L5dI/AAAAAAAAA3Q/miSTnMRJ0nI/s1600/IMG_1200.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-w3y1tpqNKtU/U2PxkH3L5dI/AAAAAAAAA3Q/miSTnMRJ0nI/s1600/IMG_1200.JPG" height="366" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">fuif sfeerbeeld</td></tr>
</tbody></table>
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-jr1FEYYMBxo/U2PvU3HTvTI/AAAAAAAAA2s/_wCzOfDEScM/s1600/IMG_1198.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-jr1FEYYMBxo/U2PvU3HTvTI/AAAAAAAAA2s/_wCzOfDEScM/s1600/IMG_1198.JPG" height="320" width="240" /></a><a href="http://4.bp.blogspot.com/-FVjD3eh9hvQ/U2PvTdoqxXI/AAAAAAAAA2c/tsw1MjyNl7s/s1600/IMG_1197.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-FVjD3eh9hvQ/U2PvTdoqxXI/AAAAAAAAA2c/tsw1MjyNl7s/s1600/IMG_1197.JPG" height="320" width="298" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
(Nog iets dat tieners doen: hun moeder een verbod op het plaatsen van herkenbare foto's opleggen)<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: left;">
</div>
ruimtevisserhttp://www.blogger.com/profile/03948328724199757532noreply@blogger.com12