zaterdag 17 september 2016

Dun

Door het hele scheidgedoe, ben ik meer dan 40 kilo afgevallen. Ik weet nog dat ik vroeger toen ik dik was soms dacht:" ik wou dat er eens iets gebeurde waardoor ik zonder al te veel moeite dun werd." Be carefull what you wish for, zou ik zeggen. Dit was natuurlijk niet wat ik toen in gedachten had. En het is uiteindelijk ook niet de oplossing voor mijn problemen.

Veel mensen die me nu tegenkomen, vragen wat mijn geheim is. " Amai, gij ziet er zo goed uit! Hoe hebt ge dat gedaan?" In het begin zei ik enigzins ongemakkelijk dat ik op mijn eten lette en minder at. Dat voelde als een leugen. Dus nu zeg ik gewoon:" scheiden". Mensen schrikken daarvan, maar ik ben opgehouden met er doekjes om te winden. Of mensen de illusie te geven dat ik er hard voor gewerkt heb. Het is mij overkomen. Ik had/ heb het niet in de hand. Ik weet niet of het zo zal blijven en eigenlijk word ik triest van al die lovende uitingen over mijn uiterlijk.

Want een mooi, of toch dunner, uiterlijk is niet wat mij gelukkig/beter maakt. Uiterlijk is iets wat je meekrijgt. Je kan er aan schaven. Het opleuken. Strakker maken. Het blijft voor mij toch maar de buitenkant. Versta me niet verkeerd. Het is leuk om eindelijk in winkels alles te kunnen dragen. Het is vleiende dat mannen die mij vroeger geen blik waardig gunde, mij nu bekijken. Het doet op zich wel goed als mensen mij complimenteren met hoe ik er uitzie of wat ik draag. Kleren dragen is minder een issue. Alles zit goed en past. 

Maar in mijn hoofd ben ik even onzeker als toen ik dik was. En ik besef nu dat mijn uiterlijk daar maar een klein stukje van is/was. Ik geloof dat uiterlijk er minder toe doet als je jezelf de moeite waard vindt. Als je gelooft dat je jezelf mag zijn. Als je er kan staan en weet dat ondanks je flubberbillen/scheve tanden/ sproeten/... je toch de moeite waard bent.

En dat is waar ik nu meer op hoop dan een maatje 36, strakke billen, borsten die niet hangen of een six pack. Ik wil mezelf de moeite waard vinden. Geloven dat ik een fijn/tof/interessant mens ben. Niet omdat iemand anders dat vindt, maar omdat ikzelf het weet.





4 opmerkingen:

  1. Ik begrijp helemaal wat je bedoelt.
    Ik zie 'magere' mensen rondom mij heel erg op hun eten letten in de hoop dat ze niet dik worden. (= zoals ik?)
    Ik voel me dan slecht want ik voel me wel goed in mijn vel met mijn maat meer. Ik wil dat mensen me leuk vinden om wie ik ben en niet om hoe ik eruit zie....
    (Ik krijg ook enkel als enige compliment/vraag: ben jij niet wat vermagerd? je ziet er goed uit.Er was inderdaad 5 kilo af deze zomer....want ik had een maagontsteking ;-) )

    En natuurlijk ken ik je niet in 't echt, maar jij bent hier op je blog een fijn/tof/interessant en vooral een eerlijk mens.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik had dat ook toen ik 8 jaar geleden gedumpt werd. De kilo's vlogen er af, en ik deed daar niks voor. Ik kreeg complimenten over mijn uiterlijk bij de vleet en terwijl ik er blijkbaar heel goed uitzag voelde ik me vanbinnen rotslecht.
    Ik hoop dat het bij jou anders loopt, maar bij mij zijn ze er ondertussen allemaal weer bij. Ik troost me met de gedachte dat ik nu terug gelukkig ben en toen niet. Maar eerlijk is eerlijk: ik zou me toch net een beetje gelukkiger voelen met wat kilo's minder ;) .
    Ik hoop dat je zelf ook ontdekt wat veel mensen rondom je allemaal wellicht al weten, namelijk dat je een fijn en interessant mens bent. Ik ken je niet maar ik lees je blog al een tijdje mee en je hoeft maar met dezelfde blik als ik dat doe eens rond te hangen op je eigen blog om dat al te zien ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ik kwam hier het afgelopen jaar af en toe eens kijken ... wat hard ... ik voel met je mee, woon sinds februari alleen, vier kinderen ... het is hard om ze de helft van de tijd te moeten missen, maar ik voel ook dat ik beetje bij beetje weer mezelf word ... komt goed, echt ... dikke knuffel en veel moed xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik kan me voorstellen dat je zelfvertrouwen een serieuze knauw krijgt als je zoiets meemaakt. Je slaat de nagel op de kop wat je laatste twee zinnen betreft. Ik ken je niet persoonlijk, maar iemand die het zo goed kan verwoorden, iemand die lotgenoten met deze openhartigheid een hart onder de riem steekt, verdient het om graag gezien te worden, in eerste plaats door zichzelf.

    BeantwoordenVerwijderen