woensdag 17 april 2013

The force is strong in this one

Ik ging in de vakantie naar Brugge om daar samen met een paar toffe dames wat te babbelen, een beetje groenten te snijden, veel te veel gebak te eten en toe te kijken hoe de gastvrouw al het werk deed.

We babbelden veel en over vanalles: over rare kindernamen, kindernamen die al dan niet gekozen werden omdat ze ook "borst" betekenden, over trouwjurken van 4 euro de lopende meter, appartementen die te koop staan en al dan niet gepimpt moeten worden, de kringwinkel en de koopjes die daar al gevonden waren, over fietsslierten die door het rood moesten rijden, over roversbossen en kleine kindjes die daar in verdwenen, over  de geweldige uitvinding van het gratis busvervoer dat overal zou moeten, over zij die er niet waren,  over tajines die barsten en over mannen in parenclubs. Het was leuk!

Ik moet, voor ik aan het laatste deel van mijn relaas begin, ook even vertellen over een gave (of zeg maar liever vloek) waarmee ik moet leven. Ik jinx de dingen. (Sorry voor het woord "jinx", ik kom uit een generatie waarin al veel dingen verengelsden en voor sommige woorden vind ik echt geen afdoende Vlaamse term. )

Een voorbeeld: ik zeg vergenoegd tegen mijn lief: "oh, kijk eens hoe lief ze samen spelen!". Op dat zelfde moment, wanneer ik de laatste letter van de zin loslaat, pakt één van mijn bloedjes een barbie en ramt die in het oog van zijn zus. Of ik ben de hele avond bezig met een baby in slaap krijgen en bij het beneden komen zeg ik blij: "fieuw die slaapt eindelijk". Door de babyfoon klinkt de woeste brul van een boze en zeer wakkere baby.

Het is zo erg geworden dat mijn lief al heeft geleerd om, wanneer ik van deze positieve dingen wil zeggen, zegt: "DURF HET NIET TE ZEGGEN!!!".

Ik zeg het u als Noord-Korea mij in handen krijgt... Ik hoef maar te denken: OOH, wat huppelen die Zuid-Koreaantjes toch vrolijk (en vooral levend) rond! En poef een heel (half) land wordt uitgeroeid.

Bij deze wil ik dan ook, om mijn verhaal af te maken, mijn excuses aanbieden aan alle Hasselaren tussen de 19 en 65. Ik had mijn gave eventjes niet in de hand, het kwam door al die koekjes. Als troost kan ik alleen maar zeggen dat we toch nog steeds de properste stad hebben! (Argl, ik doe het weer)

15 opmerkingen:

  1. LOL!! Al geprobeerd of dat ook in de omgekeerde richting werkt???

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het leven zou het leven niet zijn als dat zou kunnen maw het werkt niet in omgekeerde richting! If only...

      Verwijderen
  2. Oooooh zeg, chance dat jij me een vredelievende medemens lijkt want wat een machtig instrument is dat!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. nu weet ik waarom ze zijn afgeschaft. Niks besparingen! Vervloekt ja!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zo lang ge maar niet denkt: "erger kan het niet worden", zal het nog wel meevallen, niet?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. LOL. Ik dacht nog: 'zèg het niet', maar het was al te laat ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. awel ja, ik moest meteen aan u denken toen ik dat van die Hasseltse bussen las. Probeer er toch maar wat voorzichtig mee om te springen met die gave van u, of anders op z'n minst doordacht

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Denk eens even dat ik nooit de lotto zal winnen?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Juffrouw Sanseveria kan lottocijfers raden beweert ze! Ik kan alleen maar leuke dingen om zeep helpen.

      Verwijderen