Roodkapjejasje

Toen ik dit op pinterest zag, wist ik direkt dat ik mezelf nog eens bijeen moest pakken!

Al van toen ze nog heel klein was, is mijn jongste bezig met roodkapje. Een van haar eerste rollenspelen was:

"Ik is het kapje en jij de boos"

Ik ben totaal niet creatief geweest en heb het oorspronkelijke jasje gewoon klakkeloos overgenomen. Want alhoewel ik niet zo van felle stofjes met schattige figuurtjes hou, was ik er zeker van dat zij het geweldig zou vinden.

Het enige dat ik anders deed was de knoopgaten. Ik verving ze door lusjes van rode elastiek. Wederom was creativiteit niet mijn drijfveer (alhoewel ik lang heb moeten nadenken over een oplossing), maar eerder onkunde en gebrek aan lef.

Ik maakte nog nooit knoopsgaten en durf het ook niet ( ik weet het vicieuze cirkel).

Om kort te zijn: ze vond hem geweldig, wilde ermee gaan slapen, ging akkoord met wachten tot morgen, ging ermee naar school als trui onder haar winterjas, hield het de hele dag aan, maakte er een snoephuisje mee, gebruikte het als doek voor suikerhandjes en sliep er uiteindelijk toch nog in.

Voor fatsoenlijke foto's verwijs ik u naar het origineel, life-action is meer ons ding. Alhoewel, life ...

 

 

puberandus beetje ambetantus

Eén van mijn dochters wentelt zich momenteel, zoals dat hoort bij een echte tiener, helemaal in de wereld van haar boeken.

Ze haat lezen nochtans met reden), maar sinds we dit ontdekt hebben, is ze niet meer te houden. Eindelijk kan ze dingen lezen die ze echt leuk vindt, die op haar niveau zitten.

Een tijd geleden was dat de Twillight-reeks en momenteel de Hongerspelen-reeks. De films heeft ze uiteraard ook al gezien.

Ze trekt zich ganse dagen terug met haar Ipod  en haar koptelefoon. Ze "leest" de boeken opnieuw en opnieuw, kocht de films met haar eigen geld en heeft die ook al meerdere malen bekeken.

Dat is soms, voor haar huisgenoten, vrij irritant. Ze is kortaf, snauwerig en dus minder aangenaam in de omgang.

Ik herinner mij dat nog van vroeger: dat opgaan in een film of boek. Als het verhaal gedaan was, had ik er heimwee naar. Je wilde eigenlijk in het verhaal kruipen, erbij zijn, meemaken wat de personages meemaakten. Je eigen huis en gezin was maar een bleek afkooksel van de wereld in je boeken.

Ze is er zo hard mee bezig dat ze het mee naar school pakt.
Een zelfgemaakte zin waarin het woord nuchter moet voorkomen wordt: "Haymitch kon alleen nuchter de juiste info geven over de Hongerspelen". (Haymitch is een zat personage)
Een les met rekenmachine wordt gebruikt om uit te rekenen hoeveel kinderen er omgekomen zijn tijdens de Hongerspelen. (3220 rekening houdend met het feit dat ze al 15 jaar gehouden worden en er telkens 2 kinderen uit 12 districten meedoen, daar de 15 winnaars afgetrokken en ook nog de 5 deelnemers die in het tweede boek ontsnappen)

Ik vind dat allemaal heel schattig, eigenlijk.

Ik zou daar een foto van kunnen tonen, maar dat lukt helaas niet meer. Kleuters laten zich nog chanteren/ompraten/dwingen, tieners geven u de hand.